Een hondenweek

De afgelopen week zijn we druk in de weer geweest met Tim.

Tim is al een oude hond met epilepsie en daardoor eigenlijk nog ouder....
Hij is volgens de dierenarts dement.
Hij hoort namelijk alleen wat hij wil horen, ook heeft hij behoorlijke staar.

Ik ben elke morgen weer blij als hij met Babs aan het spelen is, dit is een dagelijks ritueel wat Tim vroeger met Bobbie deed.

Vorige week lag hij in zijn mand en deed hij ineens vreemd.
Scheve kop en hij kon zijn achterkant niet meer bewegen.
Het was al laat op de avonds dus belde wij het spoednummer van de dierenarts.
Gelukkig had Fransje die nacht dienst.

Onze omschrijving deed haar concluderen dat Tim een soort van TIA had.
Of hij weer zou kunnen lopen kon ze niet vertellen.
Het kon een paar dagen duren maar ook een paar weken, of zelfs maanden.
Fransje kon op het moment zelf niets doen. We moesten nog een uur wakker blijven om op Tim te letten. Als hij een tik in zijn ogen kreeg moesten we haar weer bellen.

Gelukkig was het verder een rustige nacht, op de bank....
En tot onze verbazing was alles de volgende dag weer normaal,Tim liep weer gewoon.

Afgelopen woensdagavond rond half negen kreeg Tim ineens een epileptische aanval.
Deze duurde veel te lang, ze mogen namelijk niet langer dan 10 minuten duren.
Vrij snel kreeg Tim de tweede aanval eroverheen.
Spoednummer van de dierenarts maar gebeld, Gijs had deze nacht dienst.
Ik moest maar snel extra medicijnen komen halen.
Thuis gekomen snel de medicijnen gegeven aan Tim, maar vrij snel daarna de derde aanval.
Weer gebeld met Gijs, moest nog meer medicijnen geven.
Totaal heeft Tim 6 aanvallen gehad tussen 20:30 en 7:00 de volgende morgen.
De volgende morgen ook nog andere tabletten an Tim gegeven en sinds dien is het rustig.

Tim was uitgeput en heeft de hele dag liggen slapen.
Vanaf vandaag moeten we de valiumtabletten weer weglaten, ben benieuwd hoe het gaat.