De Rust wil graag zekerheid bij alles, de Onrust wil liever geen veranderingen.
Toch veranderd alles en heb je nooit zekerheid.
Dat maakt de Rust en de Onrust allebei onzeker.
Allebei uitten zij dat anders. De Rust wil alles graag op zijn manier afronden en de Onrust wil een eind aan de situatie.
Het is een situatie van oneerlijkheid, en de Onrust heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel.
Voor hem is het helemaal klaar.
De Rust kan het echter nog niet echt geloven dat het echt definitief is.
Hij heeft even tijd nodig om afscheid te nemen.
Samen gaan zij een nog grotere onzekerheid tegemoet.
De Rust is over de toekomst nogal positief, de Onrust wordt eigenlijk alleen nog maar onrustiger.
Het is niet zo dat de Onrust de toekomst niet positief ziet, het plan zal wel lukken.
Alleen heeft Onrust moeite met nieuwe situaties.
Uiteindelijk zal het allemaal wel weer goed komen en zullen ze samen weer kunnen genieten van allerlei nieuwe dingen.
Hoewel de Onrust daar dus heel erg aan zal moeten wennen.
De Rust denkt dat hij weer zekerheid gaat vinden, de Onrust blijft beweren dat je nooit zekerheid hebt.
Zekerheid zien ze waarschijnlijk allebei op een andere manier.
De Onrust heeft dagelijks al zoveel onzekerheden dat hij zekerheid sowieso een andere invulling heeft gegeven.
De Onrust leeft daardoor ook wat anders. Elke dag probeert hij te plukken, zodat als hij morgen niet kan wat hij vandaag kan hij morgen toch gelukkig is.
De Rust ziet zekerheid voornamelijk als iets financieels. Terwijl het uiteindelijk bij de Onrust daar ook voor een deel mee te maken heeft.
Geld maakt niet gelukkig maar je hebt het nu eenmaal nodig.
Maar de Rust denkt alle kanten op en de Onrust denkt misschien te veel een kant op.
Al met al denk ik wel dat het hen allemaal gaat lukken.
Met vallen en opstaan van de Rust, met schoppen en stampvoeten van de Onrust.
Ze zullen er wel komen, de vraag is alleen hoelang het gaat duren en of zij dat volhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten