Toen heeft Edwin Tim naar de oude appelboom gedragen.
Onderweg naar de appelboom was het net of Tim zijn ogen ineens helder gingen staan, en of hij rondkeek en dacht: ik ben weer thuis.....
Daarna lieten we onze andere 5 honden naar buiten, die stoven op Tim af en snuffelde hem helemaal af. Tender ( de blindengeleidehond van Hannie) die was mij aan het troosten en wilde alle andere honden bij mij uit de buurt houden.
Babs en Sino likte steeds Tim zijn bek af....
Zelfs Tim zijn kop kwam af en toe omhoog, hij keek af en toe rond.
Later kwam Ello en die heeft Tim heel rustig in laten slapen, heel vredig onder de oude appelboom in zijn eigen tuin. Toen het gebeurd was stond Ello ook met zijn zakdoek......Babs kwam een knuffel halen bij Edwin en liep daarna naar mij voor een knuffel.
Het was een mooi einde, 131/2 jaar mocht hij onze hond zijn. Van geen tuin naar 2800m2 eigen tuin. Van 1 vriendinnetje naar 7 vriendjes en een peettante.
Ello ging weg en wij bleven met zijn drieën nog even onder de appelboom....het was goed...
Edwin heeft Tim in de auto gelegd en toen zijn we naar het dierencrematorium in Stadskanaal gereden.
Onderweg viel een hoop spanning weg.
Op eerste Kerstdag, waar ik nog zo van gehoopt dat Tim er nog bij was, zullen we zijn as uitstrooien onder de oude appelboom in de tuin.
Eerste Kerstdag vieren we altijd met Hannie en de honden. Het staat dan nooit in het teken van vreten. Maar altijd in het teken van onze bijzondere vriendschap en van de honden, die voor ons drieën heel veel betekenen...de meeste mensen snappen dat niet...
Een Kerst met Hannies zelfgemaakte snert en onze 8 lieve honden...ook dit jaar zal Tim er een beetje bij zijn!
Babs mist Tim echt, die zoekt elke morgen naar haar ochtend speelkamaraadje.
Edwin heeft het moeilijk met het laatste rondje door de tuin 's avonds.
 |
| 29-03-2000 31-08-2013 |
Beter had Tim het niet kunnen treffen.
BeantwoordenVerwijderenX