woensdag 15 februari 2012

De plaat blijft hangen

In tegenstelling tot wat sommige mensen denken verveel ik me eigenlijk zelden of nooit.

Ik heb genoeg te doen, kom vaak tijd te kort.
Het valt me altijd wel op dat de mensen die denken dat ik me verveel, zichzelf vervelen.

Een vervelende eigenschap van die mensen is dan dat ze vaak anderen op de zenuwen gaan werken.
Zo ook mij dus...

Als ze bellen dan is de standaard vraag, na het gebruikelijke:"Alles goed?",
eigenlijk altijd:"Wat ben je aan het doen?"

Vroeger stak ik er tijd in om te vertellen waar ik mee bezig was, maar ik kwam erachter dat mensen eigenlijk toch niet luisteren, ze beginnen liever hun verhaal over vroeger,hun vakantie, hobby of gezeur over wat andere mensen allemaal niet goed doen en natuurlijk de verhalen over hun werk.

De pest is dat het keer op keer hetzelfde verhaal is dat je aan moet horen.
Zelf kom je of niet eens aanbod, of ze horen niet eens wat je te zeggen hebt.

Steevast is mijn antwoord op de vraag, wat ik aan het doen ben dan ook:"Ik ben met jou aan het bellen".

Misschien is dat wel één van de redenen waarom men nu denkt dat ik mij verveel.

Ergste zijn de mensen die op visite komen, als ze toch niets te doen hebben....
Ze komen dus niet eens echt om mij gewoon eens te zien, nee om zichzelf te vermaken.
Hetgeen ze te vertellen hebben is hetzelfde en luisteren doen ze ook niet.

Maar ze verwachten van mij wel dat ik opzit en pootjes geef.
Ook klagen ze dan weleens over hondenharen of zand in huis.
Tja hondenharen heb je nu eenmaal met 5 honden en zand heb je nou eenmaal op het platteland.

Ik heb in het verleden genoeg geluisterd naar de verhalen.
In het verleden maakte Edwin altijd het huis helemaal schoon vlak voor mensen kwamen.
Ik heb genoeg interesse getoond in de hobby's en vakanties van anderen.
Genoeg geluisterd naar het ellenlange gezever over wat andere mensen niet goed doen.
En genoeg van gelul over werk, WW-uitkeringen en vroeger.

Vaak heb ik dus de indruk dat mensen zich alleen laten zien of horen als ze niets anders/beters te doen hebben, oftewel zich vervelen.
En dan denken ze op dat moment dat ik de hele dag op hen zit te wachten ofzo.

Misschien zit dit idee wel in mij en misschien is het wel anders als dat ik het zie.
Echter als ik om me heen goed luister dan is het volgens mij helemaal niet zo gek.
Iedereen heeft het druk, te druk met zichzelf, zijn werk en bezigheden.
En maar heel weinig mensen tonen echte oprechte belangstelling in een ander.

Het is maar net hoe druk je jezelf maakt.
Een telefoontje of een emailtje, met oprechte belangstelling kost niet zoveel tijd.
Het is maar net wat je belangrijk vindt.......




Geen opmerkingen:

Een reactie posten