Oftewel de prik die ik elk kwartaal in mijn rug krijg.
Deze injectie is om te zorgen dat ik minder pijn heb in mijn rechterbeen.
Hiervoor heb ik zelf gekozen, in overleg met de neuroloog en de anesthesist.
De pijn in mijn linkerbeen, rug en heup, en inmiddels ook nek blijft dus gewoon.
Ze kunnen niet aan alles tegelijk wat doen, dus hebben we gekeken wat voor mij het belangrijkste is.
Ik vond het het belangrijkste dat ik zolang mogelijk auto kon blijven rijden.
Dus moet ik in elk geval goed kunnen remmen.
Nu zit ik al meer als een half jaar thuis door de nekhernia, die zorgt dat ik een sterk verminderd gevoel heb in mijn linkerhand en arm.
Maar terug naar de epiduraal injectie.
Die gebeurd dus in het ziekenhuis op de pijnpoli.
Het wordt gedaan in een operatiekamer.
Maar eerst moet ik een bed in , met ziekhuis hesje.
En word je aangesloten op de bloeddrukmeter.
Met 5 mensen en 2 verpleegkundigen op een zaal.
Later moet je ook nog een operatiemutsje op.
Dan komt de operatieverpleegkundige je halen.
Na 3 sluizen en 2 keer draaien, zijn we dan in de OK waar de anesthesist is.
Samen met 2 verpleegkundigen voert hij de behandeling uit.
Maar eerst moet ik van het bed een soort karretje op schuiven met een kussen onder mij middel.
Alle 3 zijn ze ingepakt in kleding die hen beschermt tegen rontgenstralen.
Er wordt namelijk gewerkt via een rontgenapparaat.
Op mijn rug wordt op de plek waar de naald erin moet een stip gezet.
Nu moet ik heel stil blijven liggen.
Inmiddels hebben ze van mij een verbod op grapjes maken, want als ik dan namelijk nog beweeg dan moet de anesthesist met de naald gaan draaien en porren om op de juiste plek te komen...en dat doet enorm veel pijn!
Dan ontsmetten zij mijn rug en komt er een groen doek over mijn rug heen, met zo'n gat, je ken het wel.
Vervolgens komt een van de verpleegkundigen bij mijn hoofd staan om te kijken hoe het gaat en om eventueel haar hand te geven om in te knijpen.
Dan zegt de anesthesist niet schrikken, hier komt de prik....schrik dus wel altijd omdat de eerste prik zo pijnlijk is...dus hij zegt dan bijna altijd je schrok wel!
De naald wordt nu, terwijl hij de verdoving inspuit, ingebracht op de juiste plek in de epidurale ruimte. Deze ruimte ligt tussen het harde ruggenmergvlies en de binnenzijde van het wervelkanaal dat het ruggenmerg omgeeft.
Samen met de verdoving wordt ook contrastvloeistof ingespoten.
Zo kunnen ze alles volgen via de monitor.
Na het inspuiten van de verdoving, word de spuit verwisseld waarbij de naald in mijn rug blijft.
Door die naald wordt een steroïde met een langdurige verdovende medicatie ingespoten.
Nu is het hopen dat de naald op zijn plek blijft zitten anders moet hij dus tussentijds de naald bewegen en dat doet pijn.Het inspuiten van het medicijn is ook best wel pijnlijk, het voelt alsof ze het erin persen.
Daarna mag ik weer overschuiven in het bed en word ik teruggebracht naar de zaal.
Daar kijken ze naar de prik plek en meten ze weer de bloeddruk.
Tijd voor koffie met koek!
Na de koffie begint het lange wachten.....
Ik mag namelijk pas weg als ik zelf kan staan, maar meestal spuit die anesthesist zoveel verdoving in dat ik 24-48 uur niet goed kan staan.
Gelukkig komt hij zelf na elke patient ook even op de zaal kijken.
Vaak valt het hem dan ineens op dat ik er nog zit, en dan zorgt hij dat ik naar huis mag.
Dan is het hopen dat Edwin al op mij zit te wachten in de wachtruimte met rolstoel.
Eindelijk naar huis.
Echter dan is het thuis dus ook nog 24-48 uur behelpen in mijn rolstoel.
Want lopen gaat dan echt niet.
Het ingespoten medicijn werkt pas na 2 weken en na 6-8 weken belt de anesthesist mij om te vragen hoe het gaat.
De ene keer helpt het wel de andere keer totaal niet.
Het medicijn is een paar weken tot enkele maanden werkzaam.
Vandaar dat de injectie dus elk kwartaal gedaan wordt.
Maar een dag na de injectie kan ik dus nog niet zeggen of het werkt of niet.
Ook denken sommige mensen dat ik na die injectie ineens van alle pijn af ben, dit is ook niet zo.
De injectie verminderd de pijn, neemt het dus niet weg en neemt ook het dove gevoel in mijn been en voet niet weg.
Het werkt dus wel, maar tijdelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten