Sinds lange tijd heb ik het opgegeven om een eerlijk antwoord te geven op de vraag of alles goed is.
Waarom geef ik dan geen eerlijk antwoord?
Daar zijn verschillende redenen voor:
Sommige mensen zijn er ineens een expert in om mij de put in te praten.
Anderen snappen nog steeds niet dat ik ook geen supermens ben en dat ik steeds minder kan.
Misschien ook een beetje mijn eigen schuld, omdat ik vaak ook een supermens wil zijn en dat ik niet snel nee zeg als mensen mij iets vragen.
Ook is het zo dat ik het best moeilijk vind bepaalde dingen toe te geven, dat ik die niet meer kan.
Tevens heb ik een hekel aan mensen die klagen over wat ze allemaal mankeren, dat zal ik wel van mijn opa Struik hebben.
Edwin zegt steeds dat ik meer moet klagen, maarja dan moet je ook toegeven en dat wil ik vaak niet.
Klagen veranderd niets aan je situatie, dus is het zinloos. Dus beantwoord ik de vraag: Alles goed? Toch altijd met :Ja hoor.
Dan is er ook niets aan de hand......
De keren dat ik wel eerlijk antwoord heb gegeven dan zeggen die mensen steeds: Als je hulp nodig hebt moet je het zeggen. Waarna ik daarna weken, soms maanden, niets meer van ze hoor.Totdat ze weer een kapotte computer hebben en ik die moet maken, en eigenlijk verwachten ze dan ook nog dat ik dat dezelfde dag nog doe.
Ik vraag me dan ook altijd af: Waar willen ze me mee helpen dan?
Leuker vind ik het om wat van mensen te horen per telefoon, email of een bezoekje.
De vraag: Alles goed? En het hulpaanbod komt volgens mij meer voort uit beleefdheid.
Mensen zijn de laatste jaren veel te veel met zichzelf bezig.
De een maakt zich druk om de minpunten die zijn voetbalclub heeft gehad en de ander maakt zich druk om welke energieleverancier deze maand weer het goedkoopste is.
Prima, maar of deze dingen echt belangrijk zijn betwijfel ik.
Echt genieten van het leven doen deze mensen niet.
Echt jezelf zijn kun je bij dit soort mensen ook niet.
Ik durf te beweren dat iedereen die chronisch ziek is of een ernstige ziekte heeft/heeft gehad, meer van het leven geniet. Omdat we meer kunnen genieten van het kleine geluk, het hoeft niet veel te zijn en ook geen geldelijke waarde te hebben.
En ik denk dat zolang je kunt genieten van het kleine geluk het eigenlijk best goed gaat!
Via deze redenatie is dus idd alles goed!
Hieronder wat foto's, die ik zelf heb gemaakt van dingen waar ik nou echt van kan genieten.
Veel geluk in het leven en gezondheid, maar probeer vooral te genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten