We zijn weer bijna aan het eind van het jaar......
Dus de goede voornemens komen weer boven bij iedereen.
Goede voornemens heb ik niet en natuurlijk blijf ik ook in het nieuwe jaar lekker doorroken.
Wie dat niet bevalt of daar een probleem mee heeft....zoek het maar lekker bij jezelf!
Er zijn veel dingen gebeurd dit jaar:
Een zesde hond erbij.
Edwin die zijn baan kwijt was en weer een nieuwe baan heeft.
Een hele horde kippen erbij....
Konijnen erbij.
Andere auto's.
En dit zijn slechts een paar dingen.
De Kerst en Oud en Nieuw worden hier natuurlijk gevierd zoals elk jaar.
Eerste Kerstdag komt Hannie met haar 2 honden en gaan we de door haar gemaakte snert eten.
En Tweede Kerstdag hebben we pyjama-dag met de bij La Place bestelde lekkernijen.
Oud en Nieuw vieren we zoals altijd ook met Hannie en de honden, tis hier lekker stil, dus lekker rustig voor de honden.
Het nieuwe jaar gaan we gewoon op dezelfde voet verder.
Gewoon hopen dat alles lukt.
Kerstkaarten sturen we niet dus ik wens bij deze iedereen alle goeds.
zaterdag 15 december 2012
woensdag 14 november 2012
"Recht" en zorg???? Of maken we het krom???
De ideale zorg wat is dat????
Die is tegenwoordig niet meer te krijgen, het begint al met de stap dat je als zelfstandig mens afhankelijk moet worden van een ander.
Maar helaas is het soms nodig omdat het anders niet meer gaat.
Hulpmiddelen, thuiszorg en huishoudelijke hulp, zijn tegenwoordig dingen waar mensen recht op hebben. En daar zit volgens mij het probleem!
Alles waar mensen recht op hebben, willen ze ook hebben. Ook al hebben ze het niet nodig of gebruiken ze het niet. Ze hebben er recht op dus willen ze het hebben.
Toen mijn opa nog leefde had hij recht op een scootmobiel, maar gebruiken deed hij eigenlijk niet.
Had hij die scootmobiel dan nodig???
Eigenlijk dus niet.
We moeten bezuinigen in de zorg, volgens mij moet men eerst eens kijken naar wat mensen nodig hebben en niet waar mensen recht op hebben.
Veel dingen waar mensen recht op hebben zijn duur en hebben ze eigenlijk niet nodig.
Ook moet er gekeken worden naar waar het pgb van iemand naartoe gaat. Ik hoor zelfs verhalen dat het naar vakanties toe gaat! Of naar een vader die sportend tijd door brengt met zijn zoon....
Maar is daar nou een pgb voor???
Op de manier wordt de zorg inderdaad onbetaalbaar.
Dan de huishoudelijke hulp waar hier in de gemeente met rare maten word gemeten.
Iemand die zijn huis kan schilderen en aan mij schilder hulp aanbied die krijgt huishoudelijke hulp.
Terwijl die ook nog een partner heeft die maar een halve werkweek werkt.
En een vriendin van mij die blind en alleenstaand is raakte bijna de helft aan uren kwijt met de mededeling dat ze blij moest zijn dat ze blind is en astma en hartpatient is omdat ze dan iets meer uren krijgt.
Ik snap hier helemaal iets van!
Als iemand zijn huis kan schilderen dan heeft die ook geen huishoudelijke hulp nodig en al helemaal niet als de partner maar een par dagen in de week werkt.
Kan het nog krommer????
Die is tegenwoordig niet meer te krijgen, het begint al met de stap dat je als zelfstandig mens afhankelijk moet worden van een ander.
Maar helaas is het soms nodig omdat het anders niet meer gaat.
Hulpmiddelen, thuiszorg en huishoudelijke hulp, zijn tegenwoordig dingen waar mensen recht op hebben. En daar zit volgens mij het probleem!
Alles waar mensen recht op hebben, willen ze ook hebben. Ook al hebben ze het niet nodig of gebruiken ze het niet. Ze hebben er recht op dus willen ze het hebben.
Toen mijn opa nog leefde had hij recht op een scootmobiel, maar gebruiken deed hij eigenlijk niet.
Had hij die scootmobiel dan nodig???
Eigenlijk dus niet.
We moeten bezuinigen in de zorg, volgens mij moet men eerst eens kijken naar wat mensen nodig hebben en niet waar mensen recht op hebben.
Veel dingen waar mensen recht op hebben zijn duur en hebben ze eigenlijk niet nodig.
Ook moet er gekeken worden naar waar het pgb van iemand naartoe gaat. Ik hoor zelfs verhalen dat het naar vakanties toe gaat! Of naar een vader die sportend tijd door brengt met zijn zoon....
Maar is daar nou een pgb voor???
Op de manier wordt de zorg inderdaad onbetaalbaar.
Dan de huishoudelijke hulp waar hier in de gemeente met rare maten word gemeten.
Iemand die zijn huis kan schilderen en aan mij schilder hulp aanbied die krijgt huishoudelijke hulp.
Terwijl die ook nog een partner heeft die maar een halve werkweek werkt.
En een vriendin van mij die blind en alleenstaand is raakte bijna de helft aan uren kwijt met de mededeling dat ze blij moest zijn dat ze blind is en astma en hartpatient is omdat ze dan iets meer uren krijgt.
Ik snap hier helemaal iets van!
Als iemand zijn huis kan schilderen dan heeft die ook geen huishoudelijke hulp nodig en al helemaal niet als de partner maar een par dagen in de week werkt.
Kan het nog krommer????
woensdag 24 oktober 2012
Zou het er dan echt van komen???
Al zolang als wij hier wonen zitten er kuilen in de weg....We zigzaggen om thuis te komen en weg te rijden.
Hoe langzaam we ook reden, met de Fiat kwamen we regelmatig met de onderkant tegen de weg aan.
Ook zijn er in het weekend soms aanhangers van auto's af geknald, gewoon door de kuilen.
Mensen die op een trekker rijden moeten hier oppassen dat ze niet door het dak van de cabine vliegen....
Een tijd geleden hebben we de gemeente gebeld,het meldpunt openbaargebied.
Die zijn komen kijken en concludereerden: case closed....
Het probleem was te groot voor de mannetjes van het wijkondersteunings team.
Het moest met het groot onderhoud van de wegen meelopen.
Maarja...dat kan dan hier in de gemeente wel meer als 10 jaren duren want onze straat heeft geen prioriteit. Ook logisch want er staan bijna geen huizen en een echte doorgaande weg is het ook niet.
Toch zijn we doorgegaan met klagen....hebben zelfs gedreigd om zelf de stenen eruit te halen dan moest de gemeente wel.....
En nu???
Nu zijn ze om de hoek, op de Wisseldijk bezig. En staat er bij die mensen ingepland dat zij 1 dag hier de kuilen eruit komen halen......
Yippie!!!!!
dinsdag 23 oktober 2012
Moe, druk maar heel erg leuk!!!
Weer eens heel vroeg wakker dus maar weer eens een bericht hier op het blog, het was alweer te langgeleden....
Edwins verjaardag is weer achter de rug, die is bij ons altijd een paar dagen. Het kwam dit keer door Sino eigenlijk helemaal niet uit....
We zijn moe....en hebben het druk met Sino en de rest van de beesten.
Ik zelf heb weinig tijd gehad voor andere dingen.
Wil je namelijk een pup zo snel mogelijk zindelijk hebben en dingen leren zul je er eigenlijk 3-4 maanden continu mee bezig moeten zijn.
Een strak ritme helpt daarbij en is ook iets waar onze oudste hond Tim heel erg veel belang bij heeft.
Elke morgen 6 uur op en beginnen met uitlaten en eten geven.
Om 8:30 Timmie pillen en de honden weer naar buiten.....Sino gaat dan met mij mee de konijnen, kippen en vogels verzorgen, ik doe hem dan aan een lange lijn aan een grondpen....steevast gaat hij dan voor het konijnenhok liggen en probeert hij met de konijnen te spelen. De konijnen vinden het ook wel leuk.
De hele dag loop ik Sino achterna want hij moet natuurlijk vanalles leren....waar hij wel en net mag komen, dat hij niet op kabels mag bijten, of op de tafel of aan de bank mag knabbelen...
Slopen of plassen en poepen in huis is eigenlijk altijd je eigen schuld!
Voorkomen zorgt dat de pup leert hoe het wel moet.
Momenten dus als onverwacht bezoek op een rotte tijd waarbij je Sino uit het oog verliest geeft dus ongelukjes....
Maar het lukt allemaal erg goed!
Het enige dat roet in het eten gooit de laatste 2 dagen is de pijn in mijn benen, uitstralingspijn vanuit mijn rug. Ik loop en doe weer te veel wat ik eigenlijk niet kan en mag....
Maar Sino moet toch wat beweging hebben en met de grote honden alleen mee de tuin in daar is hij nog te klein voor.
Maar door de pijn ben ik al 2 nachten om 2 uur wakker...zal wel weer over gaan....
Hoop alleen even op een rustig weekje zonder al te veel onverwacht bezoek of onverwachte dingen tussendoor.
Zaterdag de griepprik halen en Edwin heeft dan een ritje naar Vaassen voor de boeg...om een hardtop voor de BMW op te halen, dat lijkt mij prettiger in de winter....
Met Timmie gaat alles gelukkig weer goed trouwens...we zijn nu weer voorzichtig de medicijnen aan het afbouwen en kijken hoe het verder gaat.
Tussen alles door ben ik weer bezig met haken van mijn grote plaid en dat schiet al lekker op, ook ben ik nu aan het borduren...
Echte winter hobbies dus...lekker warm naast de kachel ( en straks de kerstboom) laptop erbij met uitzending gemist...heerlijk!
Ik ben trouwens benieuwd watvoor winter we krijgen, hopelijk niet weer zo'n winter als vorig jaar!
Dat is namelijk extra extra veel werk met de beesten...dan ben je er bijna de hele dag mee bezig en kun je bijna niets anders doen.
We lopen achter met het winterklaar maken van de tuin en de rest van de voorbereidingen voor de winter...maar dat lopen we binnenkort wel weer in...
Mocht er iemand zijn die zich verveeld???.....whahahhahahaha
Edwins verjaardag is weer achter de rug, die is bij ons altijd een paar dagen. Het kwam dit keer door Sino eigenlijk helemaal niet uit....
We zijn moe....en hebben het druk met Sino en de rest van de beesten.
Ik zelf heb weinig tijd gehad voor andere dingen.
Wil je namelijk een pup zo snel mogelijk zindelijk hebben en dingen leren zul je er eigenlijk 3-4 maanden continu mee bezig moeten zijn.
Een strak ritme helpt daarbij en is ook iets waar onze oudste hond Tim heel erg veel belang bij heeft.
Elke morgen 6 uur op en beginnen met uitlaten en eten geven.
Om 8:30 Timmie pillen en de honden weer naar buiten.....Sino gaat dan met mij mee de konijnen, kippen en vogels verzorgen, ik doe hem dan aan een lange lijn aan een grondpen....steevast gaat hij dan voor het konijnenhok liggen en probeert hij met de konijnen te spelen. De konijnen vinden het ook wel leuk.
De hele dag loop ik Sino achterna want hij moet natuurlijk vanalles leren....waar hij wel en net mag komen, dat hij niet op kabels mag bijten, of op de tafel of aan de bank mag knabbelen...
Slopen of plassen en poepen in huis is eigenlijk altijd je eigen schuld!
Voorkomen zorgt dat de pup leert hoe het wel moet.
Momenten dus als onverwacht bezoek op een rotte tijd waarbij je Sino uit het oog verliest geeft dus ongelukjes....
Maar het lukt allemaal erg goed!
Het enige dat roet in het eten gooit de laatste 2 dagen is de pijn in mijn benen, uitstralingspijn vanuit mijn rug. Ik loop en doe weer te veel wat ik eigenlijk niet kan en mag....
Maar Sino moet toch wat beweging hebben en met de grote honden alleen mee de tuin in daar is hij nog te klein voor.
Maar door de pijn ben ik al 2 nachten om 2 uur wakker...zal wel weer over gaan....
Hoop alleen even op een rustig weekje zonder al te veel onverwacht bezoek of onverwachte dingen tussendoor.
Zaterdag de griepprik halen en Edwin heeft dan een ritje naar Vaassen voor de boeg...om een hardtop voor de BMW op te halen, dat lijkt mij prettiger in de winter....
Met Timmie gaat alles gelukkig weer goed trouwens...we zijn nu weer voorzichtig de medicijnen aan het afbouwen en kijken hoe het verder gaat.
Tussen alles door ben ik weer bezig met haken van mijn grote plaid en dat schiet al lekker op, ook ben ik nu aan het borduren...
Echte winter hobbies dus...lekker warm naast de kachel ( en straks de kerstboom) laptop erbij met uitzending gemist...heerlijk!
Ik ben trouwens benieuwd watvoor winter we krijgen, hopelijk niet weer zo'n winter als vorig jaar!
Dat is namelijk extra extra veel werk met de beesten...dan ben je er bijna de hele dag mee bezig en kun je bijna niets anders doen.
We lopen achter met het winterklaar maken van de tuin en de rest van de voorbereidingen voor de winter...maar dat lopen we binnenkort wel weer in...
Mocht er iemand zijn die zich verveeld???.....whahahhahahaha
zaterdag 29 september 2012
Van Sinan naar Sino en de dierenarts
We hebben dus hond nummer 6 in huis, een pup...
Onze oude Tim vindt het best maar het kleine bolletje herder moet niet denken dat Tim in is voor een spelletje, daar heeft Tim geen zin in.
Diesel die vindt het helemaal geweldig, die moeten we soms afremmen in het spelen met de kleine.
Babs en Lübeck die vinden het ook wel prima.
Maar Ilan die zat in onzekerheid, telkens als we Sinan leerden wat nou wel en niet mocht, dan snapte Ilan er niets van. Ilan en Sinan lijkt ook op elkaar, we hebben sinds een paar dagen besloten dat Sinan veranderd is in Sino. Dat werkt goed, Ilan is niet meer zo onzeker....
Gister met Sino en de 3 nieuwe konijntjes naar de dierenarts, voor een checkup en voor de inentingen. Edwin was blij dat de dierenarts zei dat het 3 voedsters zijn en dat er geen mannetje bij zit, bij de konijnen. Sino was helemaal gezond en Fransje ( dierenarts) vond het een erg mooie pup.
Na de inenting van Sino waren de konijnen aan de beurt en ondertussen viel Sino als een blok in slaap.....
De konijnen waren ook helemaal gezond....
Na iets meer als een uur in de spreekkamer geweest te zijn vertrokken we weer naar huis.
Ik heb afgesproken dat ik maandag begin met het afbouwen van de medicijnen van Tim, en elke week via email verslag uitbreng van hoe het nu gaat.
Waarom pas maandag zul je denken??? Nou, maandag begint Edwin bij zijn nieuwe werk en dan is de rust en regelmaat hier weer voor de beesten.
En als er iets is waar Tim heel erg aan hangt dan is het regelmaat.
Over 3 weken weer met Sino voor de 12 weken enting en dan hoop ik de dierenartsen pas weer nodig te hebben in Juni 2013. Dan komt er weer een van de dierenartsen thuis om de honden en alle konijnen in te enten.
Onze oude Tim vindt het best maar het kleine bolletje herder moet niet denken dat Tim in is voor een spelletje, daar heeft Tim geen zin in.
Diesel die vindt het helemaal geweldig, die moeten we soms afremmen in het spelen met de kleine.
Babs en Lübeck die vinden het ook wel prima.
Maar Ilan die zat in onzekerheid, telkens als we Sinan leerden wat nou wel en niet mocht, dan snapte Ilan er niets van. Ilan en Sinan lijkt ook op elkaar, we hebben sinds een paar dagen besloten dat Sinan veranderd is in Sino. Dat werkt goed, Ilan is niet meer zo onzeker....
Gister met Sino en de 3 nieuwe konijntjes naar de dierenarts, voor een checkup en voor de inentingen. Edwin was blij dat de dierenarts zei dat het 3 voedsters zijn en dat er geen mannetje bij zit, bij de konijnen. Sino was helemaal gezond en Fransje ( dierenarts) vond het een erg mooie pup.
Na de inenting van Sino waren de konijnen aan de beurt en ondertussen viel Sino als een blok in slaap.....
De konijnen waren ook helemaal gezond....
Na iets meer als een uur in de spreekkamer geweest te zijn vertrokken we weer naar huis.
Ik heb afgesproken dat ik maandag begin met het afbouwen van de medicijnen van Tim, en elke week via email verslag uitbreng van hoe het nu gaat.
Waarom pas maandag zul je denken??? Nou, maandag begint Edwin bij zijn nieuwe werk en dan is de rust en regelmaat hier weer voor de beesten.
En als er iets is waar Tim heel erg aan hangt dan is het regelmaat.
Over 3 weken weer met Sino voor de 12 weken enting en dan hoop ik de dierenartsen pas weer nodig te hebben in Juni 2013. Dan komt er weer een van de dierenartsen thuis om de honden en alle konijnen in te enten.
woensdag 19 september 2012
Ziekenhuis, visite en dieren
Maandag een middagje in het ziekenhuis geweest op de pijnpoli, ik had er dit keer helemaal geen zin in.( Sinan)
Ik mocht op de OK weer een prik in mijn rug ontvangen tegen de pijn, over een dag of 14 gaat het pas optimaal werken. Dit keer was het erg pijnlijk.
Gister was mijn rechterbeen nog verdoofd en heb ik bijna de hele dag op de bank gelegen.
Eind van de ochtend is Edwin naar Emmen gegaan om Hannie even op te halen.
LEUK!!! Ineens 8 honden in huis!
Chika en Tender ( honden van Hannie) wisten eerst niet goed wat ze met Sinan aan moesten.
Uiteindelijk werd er leuk gespeeld.
Na een boterham en een aantal koppen koffie en wat kletsen en lachen om de honden heeft Edwin Hannie weer naar Emmen gebracht.
Sinan was uitgeteld en heeft lekker liggen slapen.
Vandaag moeten we de urine van Tim opvangen. Uit het eerste bloedonderzoek blijkt dat alles goed is behalve dat hij een te kort aan calcium heeft. Dus nu gaan ze kijken naar zijn nieren.
De rest van de bloeduitslagen moeten nog uit Utrecht komen en komen waarschijnlijk eind van de week. Al die jaren pillen tegen epilepsie is natuurlijk een belasting voor zijn hondenlijf en wie weet is er iets mis met zijn nieren.
Deze onderzoeken doen we om te kijken of er een lichamelijke oorzaak is voor de 6 heftige aanvallen van vorige week.
Als het goed is komt vandaag ook het nieuwe konijnenhok. Dus dan kunnen we de 3 konijnen in Sellingen gaan ophalen.
Morgen ook een drukke dag!
Naar het UMCG in Groningen, Edwin naar Groningen om zijn arbeidsovereenkomst te tekenen. Daarna door naar het oude grappige mannetje in Uithuizen, om de witte haan op te halen!
Ik mocht op de OK weer een prik in mijn rug ontvangen tegen de pijn, over een dag of 14 gaat het pas optimaal werken. Dit keer was het erg pijnlijk.
Gister was mijn rechterbeen nog verdoofd en heb ik bijna de hele dag op de bank gelegen.
Eind van de ochtend is Edwin naar Emmen gegaan om Hannie even op te halen.
LEUK!!! Ineens 8 honden in huis!
Chika en Tender ( honden van Hannie) wisten eerst niet goed wat ze met Sinan aan moesten.
Uiteindelijk werd er leuk gespeeld.
Na een boterham en een aantal koppen koffie en wat kletsen en lachen om de honden heeft Edwin Hannie weer naar Emmen gebracht.
Sinan was uitgeteld en heeft lekker liggen slapen.
Vandaag moeten we de urine van Tim opvangen. Uit het eerste bloedonderzoek blijkt dat alles goed is behalve dat hij een te kort aan calcium heeft. Dus nu gaan ze kijken naar zijn nieren.
De rest van de bloeduitslagen moeten nog uit Utrecht komen en komen waarschijnlijk eind van de week. Al die jaren pillen tegen epilepsie is natuurlijk een belasting voor zijn hondenlijf en wie weet is er iets mis met zijn nieren.
Deze onderzoeken doen we om te kijken of er een lichamelijke oorzaak is voor de 6 heftige aanvallen van vorige week.
Als het goed is komt vandaag ook het nieuwe konijnenhok. Dus dan kunnen we de 3 konijnen in Sellingen gaan ophalen.
Morgen ook een drukke dag!
Naar het UMCG in Groningen, Edwin naar Groningen om zijn arbeidsovereenkomst te tekenen. Daarna door naar het oude grappige mannetje in Uithuizen, om de witte haan op te halen!
dinsdag 18 september 2012
Flapoortjes en eh...flaporen...
Natuurlijk begin ik dit bericht over Sinan, onze pup.
Het is echt een schatje, maar soms ook wel een ondeugd. Hij is nergens bang voor en ook bijna nergens van onder de indruk.
Hij slaapt nog heel veel. En als hij wakker is wil hij niets anders als spelen.
Natuurlijk zijn we ook bezig hem zindelijk te maken, wat al erg goed gaat.
We laten hem achter uit, tussen de kippenhokken. De kippen vindt hij maar vreemd, maar wel leuk. Hij stond gister, met zijn kleine staartje, te kwispellen voor een van de kippenhokken.
Gister hebben we ook maar een extra konijnenhok besteld.
Er komen immers deze week 3 konijnen bij. En het hok waar Nina en Knorretje in zitten is te klein voor 5 konijnen. Ook denk ik niet dat het verstandig is om ze bijelkaar te zetten.
Dit omdat Knorretje niet altijd even aardig is en we een heel erg gedoe gehad hebben nadat Nina en Knorretje gedwongen een paar dagen apart moesten zitten. Het was echt een heel gedoe om ze weer terug te koppelen.
De 3 andere konijnen zitten nu ook bijelkaar dus dat moet geen problemen geven in een nieuw hok.
De 3 witte kippen heeft Edwin gister verhuisd naar een ander hok. Daar moet nu alleen nog een haan bij. Ik heb er al een op het oog! Misschien dat we die donderdag kunnen ophalen, dan zijn we er toch in de buurt.
Iedereen wil weten hoe het met Timmie gaat. Het gaat goed met Tim, wel wat wankel op zijn poten.
Dat Sinan erbij gekomen is vindt hij niet erg, alleen moet Sinan niet denken dat hij met Tim kan spelen, want dan gaat Tim blaffen.
Gister heb ik nog overleg gehad met de dierenarts over Tim, omdat het deze week zo'n vreemde week is was mijn voorstel om de verhoogde medicatie zeker nog een week voort te zetten. Volgende week bekijken we opnieuw hoe we verder gaan. Tim heeft gelukkig geen aanvallen meer gehad.
Het is echt een schatje, maar soms ook wel een ondeugd. Hij is nergens bang voor en ook bijna nergens van onder de indruk.
Hij slaapt nog heel veel. En als hij wakker is wil hij niets anders als spelen.
Natuurlijk zijn we ook bezig hem zindelijk te maken, wat al erg goed gaat.
We laten hem achter uit, tussen de kippenhokken. De kippen vindt hij maar vreemd, maar wel leuk. Hij stond gister, met zijn kleine staartje, te kwispellen voor een van de kippenhokken.
Gister hebben we ook maar een extra konijnenhok besteld.
Er komen immers deze week 3 konijnen bij. En het hok waar Nina en Knorretje in zitten is te klein voor 5 konijnen. Ook denk ik niet dat het verstandig is om ze bijelkaar te zetten.
Dit omdat Knorretje niet altijd even aardig is en we een heel erg gedoe gehad hebben nadat Nina en Knorretje gedwongen een paar dagen apart moesten zitten. Het was echt een heel gedoe om ze weer terug te koppelen.
De 3 andere konijnen zitten nu ook bijelkaar dus dat moet geen problemen geven in een nieuw hok.
De 3 witte kippen heeft Edwin gister verhuisd naar een ander hok. Daar moet nu alleen nog een haan bij. Ik heb er al een op het oog! Misschien dat we die donderdag kunnen ophalen, dan zijn we er toch in de buurt.
Iedereen wil weten hoe het met Timmie gaat. Het gaat goed met Tim, wel wat wankel op zijn poten.
Dat Sinan erbij gekomen is vindt hij niet erg, alleen moet Sinan niet denken dat hij met Tim kan spelen, want dan gaat Tim blaffen.
Gister heb ik nog overleg gehad met de dierenarts over Tim, omdat het deze week zo'n vreemde week is was mijn voorstel om de verhoogde medicatie zeker nog een week voort te zetten. Volgende week bekijken we opnieuw hoe we verder gaan. Tim heeft gelukkig geen aanvallen meer gehad.
maandag 17 september 2012
Wat een kop koffie al niet veroorzaakt...
Vorige week was de fokker van Babs en Ilan hier op bezoek. We hadden haar al een tijd niet gezien en ze kwam even een bakkie doen.
En natuurlijk kwam ze even kijken hoe het met de honden ging.
Gister is er weer een kippenhok bijgekomen want het hok waar de witte kip zit met de jonge kippen wordt te klein. De witte kip gaat verhuizen met haar 2 witte hennetjes. 2 donkere haantjes moeten op den duur weg.
Misschien kan ik ze wel ruilen met iemand, ik ben namelijk nog opzoek naar en witte haan!
Maar gister nadat ik Bram weggebracht had( Bram hielp met het kippenhok) en weer thuis kwam besloten Edwin en ik een stukkie te gaan rijden. Kap van de cabrio open en richting Sellingen.
Lekker genieten van de laatste stralen zon...
Maar toen we in de buurt van Sellingen waren dachten wij: laten we maar een bakkie gaan doen bij de fokker van Ilan en Babs.
Zo gezegd zo gedaan.....
Na de koffie en lang kletsen moesten wij nog maar eens even bij de Duitse herder pups gaan kijken...
Natuurlijk :)
Tot mijn grote verbazing was Edwin dit keer meteen verkocht.....
Zoals altijd kozen Edwin en ik dezelfde pup uit.
Maar Edwin legde de uiteindelijke keus van wel of geen pup erbij bij mij neer.
Tja...keuzes moet Edwin maar eens zelf gaan maken, ik had mijn keus al lang gemaakt natuurlijk.
We gingen eerst naar huis, eerst er even langer over nadenken en over praten.
Thuis was Edwin er eindelijk uit!!!! Ja er mocht nog wel een pup bijkomen.
Yippie!!!!
Wij snel terug gereden, dit keer met de bus. Zodat we meteen de ons beloofde baal hooi voor de konijnen mee konden nemen.
Natuurlijk weer wat drinken en al het papierwerk in orde maken.
En wat bleek!!!!
Toen ik Ilan uitkoos was er ook een Duitse herder die nog getest moest worden voor de fok.
Quad een heel mooie hond. Ik wilde daar toen ook wel een pup van hebben, alleen zei Edwin toen we hebben wel genoeg honden. Tja we woonden toen nog in Emmen.
Het nest Duitse herders wat er nu zat was van vader Quad!!! Heb ik dus toch nog een pup van hem...
Sinan is de naam van de pup.
Nadat we alles geregeld hadden gingen we opzoek naar de baal hooi.
En vertelde de fokster dat ze ook nog wel 3 konijnen voor ons had....komen er dus in de loop van de week nog 3 konijnen bij!
Na het inladen van de baal hooi en een vrachtje boerenkoolstronken( voor de konijnen) gingen we de pup halen. We pikten hem er zo uit en na controlle van de chip bleek dat we ook de juiste pup hadden.
Onderweg terug naar huis was hij in de auto erg rustig, was met Lübeck wel anders...
Thuis gekomen was Sinan totaal niet onder de indruk van de andere 5 honden, hij stapte gewoon vrolijk tussen de groep door.
Vannacht heeft hij in de woonkamer in een bench geslapen, ook dat ging goed.2 tellen gemopper en toen was het stil.
We gingen dus voor een bakkie en kwamen thuis met een pup, een baal hooi, een konijnenhok en 3 konijnen....
Misschien moeten we in het vervolg de koffie maar thuis drinken....:-)
zaterdag 15 september 2012
Een hondenweek
De afgelopen week zijn we druk in de weer geweest met Tim.
Tim is al een oude hond met epilepsie en daardoor eigenlijk nog ouder....
Hij is volgens de dierenarts dement.
Hij hoort namelijk alleen wat hij wil horen, ook heeft hij behoorlijke staar.
Ik ben elke morgen weer blij als hij met Babs aan het spelen is, dit is een dagelijks ritueel wat Tim vroeger met Bobbie deed.
Vorige week lag hij in zijn mand en deed hij ineens vreemd.
Scheve kop en hij kon zijn achterkant niet meer bewegen.
Het was al laat op de avonds dus belde wij het spoednummer van de dierenarts.
Gelukkig had Fransje die nacht dienst.
Onze omschrijving deed haar concluderen dat Tim een soort van TIA had.
Of hij weer zou kunnen lopen kon ze niet vertellen.
Het kon een paar dagen duren maar ook een paar weken, of zelfs maanden.
Fransje kon op het moment zelf niets doen. We moesten nog een uur wakker blijven om op Tim te letten. Als hij een tik in zijn ogen kreeg moesten we haar weer bellen.
Gelukkig was het verder een rustige nacht, op de bank....
En tot onze verbazing was alles de volgende dag weer normaal,Tim liep weer gewoon.
Afgelopen woensdagavond rond half negen kreeg Tim ineens een epileptische aanval.
Deze duurde veel te lang, ze mogen namelijk niet langer dan 10 minuten duren.
Vrij snel kreeg Tim de tweede aanval eroverheen.
Spoednummer van de dierenarts maar gebeld, Gijs had deze nacht dienst.
Ik moest maar snel extra medicijnen komen halen.
Thuis gekomen snel de medicijnen gegeven aan Tim, maar vrij snel daarna de derde aanval.
Weer gebeld met Gijs, moest nog meer medicijnen geven.
Totaal heeft Tim 6 aanvallen gehad tussen 20:30 en 7:00 de volgende morgen.
De volgende morgen ook nog andere tabletten an Tim gegeven en sinds dien is het rustig.
Tim was uitgeput en heeft de hele dag liggen slapen.
Vanaf vandaag moeten we de valiumtabletten weer weglaten, ben benieuwd hoe het gaat.
Tim is al een oude hond met epilepsie en daardoor eigenlijk nog ouder....
Hij is volgens de dierenarts dement.
Hij hoort namelijk alleen wat hij wil horen, ook heeft hij behoorlijke staar.
Ik ben elke morgen weer blij als hij met Babs aan het spelen is, dit is een dagelijks ritueel wat Tim vroeger met Bobbie deed.
Vorige week lag hij in zijn mand en deed hij ineens vreemd.
Scheve kop en hij kon zijn achterkant niet meer bewegen.
Het was al laat op de avonds dus belde wij het spoednummer van de dierenarts.
Gelukkig had Fransje die nacht dienst.
Onze omschrijving deed haar concluderen dat Tim een soort van TIA had.
Of hij weer zou kunnen lopen kon ze niet vertellen.
Het kon een paar dagen duren maar ook een paar weken, of zelfs maanden.
Fransje kon op het moment zelf niets doen. We moesten nog een uur wakker blijven om op Tim te letten. Als hij een tik in zijn ogen kreeg moesten we haar weer bellen.
Gelukkig was het verder een rustige nacht, op de bank....
En tot onze verbazing was alles de volgende dag weer normaal,Tim liep weer gewoon.
Afgelopen woensdagavond rond half negen kreeg Tim ineens een epileptische aanval.
Deze duurde veel te lang, ze mogen namelijk niet langer dan 10 minuten duren.
Vrij snel kreeg Tim de tweede aanval eroverheen.
Spoednummer van de dierenarts maar gebeld, Gijs had deze nacht dienst.
Ik moest maar snel extra medicijnen komen halen.
Thuis gekomen snel de medicijnen gegeven aan Tim, maar vrij snel daarna de derde aanval.
Weer gebeld met Gijs, moest nog meer medicijnen geven.
Totaal heeft Tim 6 aanvallen gehad tussen 20:30 en 7:00 de volgende morgen.
De volgende morgen ook nog andere tabletten an Tim gegeven en sinds dien is het rustig.
Tim was uitgeput en heeft de hele dag liggen slapen.
Vanaf vandaag moeten we de valiumtabletten weer weglaten, ben benieuwd hoe het gaat.
vrijdag 31 augustus 2012
Vakantie
We hadden de afgelopen tijd maar een soort vakantie ingelast. Nouja, vakantie....Het was nog drukker als anders.
Het begon allemaal met een bezoek van Hannie en mij aan het openluchtmuseum in Arnhem.
De mooiste herrinnering hieraan is toch wel de Zaanse overtuin, waar Hannie en ik tijdens de enige regenbui, droog zaten en een broodje hebben gegeten.
Ook was ik erg onder de indruk van de Molukse barrak, in iets dergelijks moeten mijn grootouders hebben gezeten toe zij naar Nederland kwamen.
Daarna een bezoek aan het Zeeaquarium in Delfzijl met Hannie en Edwin. Was ook weer een mooie dag. En voor degene die het strand in Delfzijl zoekt: Volg niet de bordjes waarop staat: Strand maar ga naar het Eemshotel daar is een strandje ( hooguit 100 meter dat is alles)
Volgende uitstapje was naar Pieterburen, natuurlijk naar de zeehonden creche!
Ik ben er al een paar keer geweest en elke keer verbaas ik mij weer over het werk dat ze daar doen.
Na de zeehonden een dagje naar het Veenpark, ook erg mooi! Alles over het werk van vroeger in het veen hier in de omgeving. Erg leuk om de geschiedenis van je eigen leefgebied eens echt te zien.
Ook woont er iemand in het veenpark in een klomp, helaas voor Edwin was hij niet thuis.
Toen een vaartocht van Zandpol naar Coevorden, met in Coevorden een stadswandeling met een gids.Erg mooie vaartocht, nu zagen we alles eens vanaf een andere kant. De stadswandeling....tja Hannie en ik zijn aan het zoeken naar de stadswandeling in Emmen die dezelfde gids doet. Ik vraag me af hoelang we dan mee mogen lopen...whahahaha
Tender, de blindengeleidenhond van Hannie, vond het geloof ik wel leuk op de boot.
De volgende tocht was weer een boottocht dit keer in Duitsland, van Haren naar Meppen.
Ook een erg mooie tocht en weer mazzel met het weer.
Het zijn drukke maar mooie dagen geweest. Tussen alles door zijn we nog bezig geweest in de tuin.
Hoewel meer Edwin,ik ben een beetje op. Vermoed ook dat ik op het moment weer een nekhernia heb.
Vandaag alleen nog een ritje Groningen en dan rust, voorlopig dan....
Het begon allemaal met een bezoek van Hannie en mij aan het openluchtmuseum in Arnhem.
De mooiste herrinnering hieraan is toch wel de Zaanse overtuin, waar Hannie en ik tijdens de enige regenbui, droog zaten en een broodje hebben gegeten.
Ook was ik erg onder de indruk van de Molukse barrak, in iets dergelijks moeten mijn grootouders hebben gezeten toe zij naar Nederland kwamen.
 |
| Slaapzaal van de Molukse Barrak |
Volgende uitstapje was naar Pieterburen, natuurlijk naar de zeehonden creche!
Ik ben er al een paar keer geweest en elke keer verbaas ik mij weer over het werk dat ze daar doen.
Na de zeehonden een dagje naar het Veenpark, ook erg mooi! Alles over het werk van vroeger in het veen hier in de omgeving. Erg leuk om de geschiedenis van je eigen leefgebied eens echt te zien.
Ook woont er iemand in het veenpark in een klomp, helaas voor Edwin was hij niet thuis.
 |
| Huisje van Alfred Jodocus Kwak |
Tender, de blindengeleidenhond van Hannie, vond het geloof ik wel leuk op de boot.
De volgende tocht was weer een boottocht dit keer in Duitsland, van Haren naar Meppen.
Ook een erg mooie tocht en weer mazzel met het weer.
Het zijn drukke maar mooie dagen geweest. Tussen alles door zijn we nog bezig geweest in de tuin.
Hoewel meer Edwin,ik ben een beetje op. Vermoed ook dat ik op het moment weer een nekhernia heb.
Vandaag alleen nog een ritje Groningen en dan rust, voorlopig dan....
dinsdag 14 augustus 2012
Lang stil geweest....
Dus tijd voor maar eens een nieuw bericht.
Er is veel gebeurd de afgelopen maand.
Toevallig gister, waren Edwin en ik 17 jaar bij elkaar waarvan 14 jaar getrouwd.
De tijd vliegt! 17 jaar geleden had ik nooit kunnen denken dat ik nu in Roswinkel zou wonen.
Met 5 honden, 20 kippen, konijnen en vele vogels.
Soms als ik 's morgens door de tuin loop en de zonsopkomst zie dan kan ik het nog allemaal niet geloven, dat we zo leuk mogen wonen.
De laatste tijd zijn we druk bezig geweest in de tuin, het wordt steeds leuker!!!
We hebben nu 2 waterornamenten, waarvan een met heel leuke waterplanten erin.
Met de kippen gaat het goed! Een van de jonge haantjes probeert soms al een beetje te kraaien.
Tis geen gehoor, ik lach me rot....
Lübeck, onze jongste hond, wordt alweer 3 dit jaar wat gaat de tijd snel!
Timmie wordt echt oud, loopt moeilijker. Maar als ik hem in de ochtend zie spelen met Babs dan denk ik dat het allemaal wel meevalt.
Met mezelf gaat het zoals het gaat, ben te druk geweest de laatste tijd...
Openluchtmuseum in Arnhem.
Zeeaquarium in Delftzijl.
Zeehondencreche in Pieterburen.
Veenpark in Barger-Compascuum
Tussendoor meerdere ritjes naar Duitsland en bezig geweest in de tuin.
Morgen nog een boottocht naar Coevorden met stadswandeling.
En over 2 weken een boottocht van Haren naar Meppen ( Duitsland)
Maar vandaag???
Vandaag een dagje niets!!!
Er is veel gebeurd de afgelopen maand.
Toevallig gister, waren Edwin en ik 17 jaar bij elkaar waarvan 14 jaar getrouwd.
De tijd vliegt! 17 jaar geleden had ik nooit kunnen denken dat ik nu in Roswinkel zou wonen.
Met 5 honden, 20 kippen, konijnen en vele vogels.
Soms als ik 's morgens door de tuin loop en de zonsopkomst zie dan kan ik het nog allemaal niet geloven, dat we zo leuk mogen wonen.
De laatste tijd zijn we druk bezig geweest in de tuin, het wordt steeds leuker!!!
We hebben nu 2 waterornamenten, waarvan een met heel leuke waterplanten erin.
Met de kippen gaat het goed! Een van de jonge haantjes probeert soms al een beetje te kraaien.
Tis geen gehoor, ik lach me rot....
Lübeck, onze jongste hond, wordt alweer 3 dit jaar wat gaat de tijd snel!
Timmie wordt echt oud, loopt moeilijker. Maar als ik hem in de ochtend zie spelen met Babs dan denk ik dat het allemaal wel meevalt.
Met mezelf gaat het zoals het gaat, ben te druk geweest de laatste tijd...
Openluchtmuseum in Arnhem.
Zeeaquarium in Delftzijl.
Zeehondencreche in Pieterburen.
Veenpark in Barger-Compascuum
Tussendoor meerdere ritjes naar Duitsland en bezig geweest in de tuin.
Morgen nog een boottocht naar Coevorden met stadswandeling.
En over 2 weken een boottocht van Haren naar Meppen ( Duitsland)
Maar vandaag???
Vandaag een dagje niets!!!
zondag 8 juli 2012
Weer een hond gratis af te halen
Op marktplaats staat er weer een hond gratis af te halen, wij snappen daar niets van.
Er staat ook weer erg weinig informatie bij en ik vraag me ook af hoe eerlijk deze informatie is....
Het is een Duitse Herder van 2,5 jaar oud en erg lief voor kinderen.
Willen die mensen hem kwijt om op vakantie te gaan???
Of is het een verknipte en verpeste hond???
Waarom doe je anders een hond gratis weg?
Probleem is dat het hen waarschijnlijk nog gaat lukken ook.
En dan zeker na de vakantie een nieuwe pup nemen???
Ik vraag me echt af waarom die mensen deze hond weg doen...
NEE NEE, niet dat ik hem wil hebben!
Ik zou wel willen, maar het kan gewoon niet.
Tuurlijk heb ik erover nagedacht en ik zou het best willen om deze hond een zo goed mogelijk huis te geven. Als ik lichamelijk beter geweest was had ik het ook echt gedaan.
Maar ik denk dat als deze hond inderdaad verknipt is het een groot probleem zal worden.
Ik heb namelijk 3 honden hier die heel erg beschermend naar mij zijn.
Babs, Ilan en Lübeck zullen deze hond dan flink op zijn donder geven.
En zo'n situatie zou weleens verkeerd af kunnen lopen.
Zeker als die herder denkt de dienst uit te kunnen maken en tegen de andere honden ingaat.
En ik vind het ook eigenlijk niet eerlijk als het deze mensen nog lukt ook om van deze hond af te komen. Want ze nemen zo weer een nieuwe.
Dat heb ik al gezien bij zoveel mensen!
Een gratis hond neem hem dus niet, je weet nooit wat de waarheid is. En je werkt mee aan het leed van de volgende hond die dit soort mensen nemen!
Er staat ook weer erg weinig informatie bij en ik vraag me ook af hoe eerlijk deze informatie is....
Het is een Duitse Herder van 2,5 jaar oud en erg lief voor kinderen.
Willen die mensen hem kwijt om op vakantie te gaan???
Of is het een verknipte en verpeste hond???
Waarom doe je anders een hond gratis weg?
Probleem is dat het hen waarschijnlijk nog gaat lukken ook.
En dan zeker na de vakantie een nieuwe pup nemen???
Ik vraag me echt af waarom die mensen deze hond weg doen...
NEE NEE, niet dat ik hem wil hebben!
Ik zou wel willen, maar het kan gewoon niet.
Tuurlijk heb ik erover nagedacht en ik zou het best willen om deze hond een zo goed mogelijk huis te geven. Als ik lichamelijk beter geweest was had ik het ook echt gedaan.
Maar ik denk dat als deze hond inderdaad verknipt is het een groot probleem zal worden.
Ik heb namelijk 3 honden hier die heel erg beschermend naar mij zijn.
Babs, Ilan en Lübeck zullen deze hond dan flink op zijn donder geven.
En zo'n situatie zou weleens verkeerd af kunnen lopen.
Zeker als die herder denkt de dienst uit te kunnen maken en tegen de andere honden ingaat.
En ik vind het ook eigenlijk niet eerlijk als het deze mensen nog lukt ook om van deze hond af te komen. Want ze nemen zo weer een nieuwe.
Dat heb ik al gezien bij zoveel mensen!
Een gratis hond neem hem dus niet, je weet nooit wat de waarheid is. En je werkt mee aan het leed van de volgende hond die dit soort mensen nemen!
woensdag 4 juli 2012
Zekerheid
De Rust wil graag zekerheid bij alles, de Onrust wil liever geen veranderingen.
Toch veranderd alles en heb je nooit zekerheid.
Dat maakt de Rust en de Onrust allebei onzeker.
Allebei uitten zij dat anders. De Rust wil alles graag op zijn manier afronden en de Onrust wil een eind aan de situatie.
Het is een situatie van oneerlijkheid, en de Onrust heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel.
Voor hem is het helemaal klaar.
De Rust kan het echter nog niet echt geloven dat het echt definitief is.
Hij heeft even tijd nodig om afscheid te nemen.
Samen gaan zij een nog grotere onzekerheid tegemoet.
De Rust is over de toekomst nogal positief, de Onrust wordt eigenlijk alleen nog maar onrustiger.
Het is niet zo dat de Onrust de toekomst niet positief ziet, het plan zal wel lukken.
Alleen heeft Onrust moeite met nieuwe situaties.
Uiteindelijk zal het allemaal wel weer goed komen en zullen ze samen weer kunnen genieten van allerlei nieuwe dingen.
Hoewel de Onrust daar dus heel erg aan zal moeten wennen.
De Rust denkt dat hij weer zekerheid gaat vinden, de Onrust blijft beweren dat je nooit zekerheid hebt.
Zekerheid zien ze waarschijnlijk allebei op een andere manier.
De Onrust heeft dagelijks al zoveel onzekerheden dat hij zekerheid sowieso een andere invulling heeft gegeven.
De Onrust leeft daardoor ook wat anders. Elke dag probeert hij te plukken, zodat als hij morgen niet kan wat hij vandaag kan hij morgen toch gelukkig is.
De Rust ziet zekerheid voornamelijk als iets financieels. Terwijl het uiteindelijk bij de Onrust daar ook voor een deel mee te maken heeft.
Geld maakt niet gelukkig maar je hebt het nu eenmaal nodig.
Maar de Rust denkt alle kanten op en de Onrust denkt misschien te veel een kant op.
Al met al denk ik wel dat het hen allemaal gaat lukken.
Met vallen en opstaan van de Rust, met schoppen en stampvoeten van de Onrust.
Ze zullen er wel komen, de vraag is alleen hoelang het gaat duren en of zij dat volhouden.
Toch veranderd alles en heb je nooit zekerheid.
Dat maakt de Rust en de Onrust allebei onzeker.
Allebei uitten zij dat anders. De Rust wil alles graag op zijn manier afronden en de Onrust wil een eind aan de situatie.
Het is een situatie van oneerlijkheid, en de Onrust heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel.
Voor hem is het helemaal klaar.
De Rust kan het echter nog niet echt geloven dat het echt definitief is.
Hij heeft even tijd nodig om afscheid te nemen.
Samen gaan zij een nog grotere onzekerheid tegemoet.
De Rust is over de toekomst nogal positief, de Onrust wordt eigenlijk alleen nog maar onrustiger.
Het is niet zo dat de Onrust de toekomst niet positief ziet, het plan zal wel lukken.
Alleen heeft Onrust moeite met nieuwe situaties.
Uiteindelijk zal het allemaal wel weer goed komen en zullen ze samen weer kunnen genieten van allerlei nieuwe dingen.
Hoewel de Onrust daar dus heel erg aan zal moeten wennen.
De Rust denkt dat hij weer zekerheid gaat vinden, de Onrust blijft beweren dat je nooit zekerheid hebt.
Zekerheid zien ze waarschijnlijk allebei op een andere manier.
De Onrust heeft dagelijks al zoveel onzekerheden dat hij zekerheid sowieso een andere invulling heeft gegeven.
De Onrust leeft daardoor ook wat anders. Elke dag probeert hij te plukken, zodat als hij morgen niet kan wat hij vandaag kan hij morgen toch gelukkig is.
De Rust ziet zekerheid voornamelijk als iets financieels. Terwijl het uiteindelijk bij de Onrust daar ook voor een deel mee te maken heeft.
Geld maakt niet gelukkig maar je hebt het nu eenmaal nodig.
Maar de Rust denkt alle kanten op en de Onrust denkt misschien te veel een kant op.
Al met al denk ik wel dat het hen allemaal gaat lukken.
Met vallen en opstaan van de Rust, met schoppen en stampvoeten van de Onrust.
Ze zullen er wel komen, de vraag is alleen hoelang het gaat duren en of zij dat volhouden.
dinsdag 26 juni 2012
Zal ik ook een stempelkaart invoeren?
In het nieuws van 22 juni stond dat ze in Den Haag een stempelkaart hebben.Dit is voor mensen die hun eenzame bejaarde moeder, vader, opa of oma bezoeken.
Nadat die mensen 28 keer op bezoek geweest zijn krijgen ze een taart.
Ik stoor me al een tijdje aan mijn eigen "vrienden".
Altijd heb ik jullie met vanalles geholpen, alle moeite voor jullie gedaan.
Er werd van mij verwacht dat ik alles meteen en direct voor jullie deed.
Waarschijnlijk hebben jullie allemaal wel gemerkt dat ik de laatste tijd onverschillig ben en eigenlijk niets meer voor een ander doe.
Ik zal uitleggen waarom!
Als ik in staat ben om jullie te helpen dan weten jullie mij te vinden.
Echter verder hoor of zie ik jullie niet.
Totdat jullie mij weer nodig hebben, dan komen jullie eerst ineens weer op de koffie.
Alsof jullie een krediet op willen bouwen, want altijd vragen jullie binnen een week weer om mijn hulp.
Maar gewoon zomaar een telefoontje of een emailtje dat kan er niet af.
Soms zijn er dagen dat ik niemand hoor of zie.
Ik heb jullie altijd geholpen omdat ik het leuk vond, maar de laatste tijd vind ik er niets meer aan.
Als ik jullie alleen hoor of zie als jullie mij nodig hebben.
Ik zit dus serieus te overwegen om ook hier een stempelkaart in te voeren.
Elke keer als jullie komen, zomaar bellen of zomaar emailen, dan krijgen jullie een stempel.
Bij 10 stempels mogen jullie weer om mijn hulp vragen....
Belachelijk dit natuurlijk.
Maar mocht je je aangesproken voelen.......
dinsdag 19 juni 2012
De afgelopen 2 weken
4 Juni, begravenis van mijn oom Jimmy.
Lange autorit naar Den Haag, ik was er al zeker 5 jaar niet meer geweest.
6 Juni, dierenarts kwam alle honden inenten.
Ilan vond het niet echt leuk...
7 Juni, mijn verjaardag.
Rustige dag, alleen Hannie is geweest...
8 Juni in de avond, mijn ouders kwamen, bleven tot zondag morgen.
Zijn in Duitsland geweest, op zaterdag.
11 Juni, maandag dus, mijn zondag zeg ik altijd.
Ik doe op maandag nooit zoveel omdat ik echt moet bijkomen van het weekend.
12 Juni, waar ik bang voor was gebeurde inderdaad.
Ik was 's morgens vroeg in de tuin geweest. Aangekomen bij het groene hek, begon mijn heup weer tegen te werken. Kon bijna niet meer lopen, het werden 3 dagen rolstoel.
17 Juni, werd om 3 uur wakker, ben om 7 uur weer naar bed gegaan en heb bijna de hele dag geslapen. 15:30 werd ik wakker. Zijn nog even bij Hannie koffie wezen drinken.
Hadden ook een Gouldamadine die meer dood dan levend was. Heb haar in de warmtekooi gezet en wat antibiotica gegeven. 's Avonds laat lag er ineens een eidooier in de warmtekooi, waarschijnlijk had ze last van legnood. Inmiddels lijkt zij weer helemaal opgeknapt.
Ook heb ik op zondag het keren van de kippeneieren gestopt.
Verwacht dat ze vandaag of morgen beginnen met uitkomen!
Lange autorit naar Den Haag, ik was er al zeker 5 jaar niet meer geweest.
6 Juni, dierenarts kwam alle honden inenten.
Ilan vond het niet echt leuk...
7 Juni, mijn verjaardag.
Rustige dag, alleen Hannie is geweest...
8 Juni in de avond, mijn ouders kwamen, bleven tot zondag morgen.
Zijn in Duitsland geweest, op zaterdag.
11 Juni, maandag dus, mijn zondag zeg ik altijd.
Ik doe op maandag nooit zoveel omdat ik echt moet bijkomen van het weekend.
12 Juni, waar ik bang voor was gebeurde inderdaad.
Ik was 's morgens vroeg in de tuin geweest. Aangekomen bij het groene hek, begon mijn heup weer tegen te werken. Kon bijna niet meer lopen, het werden 3 dagen rolstoel.
17 Juni, werd om 3 uur wakker, ben om 7 uur weer naar bed gegaan en heb bijna de hele dag geslapen. 15:30 werd ik wakker. Zijn nog even bij Hannie koffie wezen drinken.
Hadden ook een Gouldamadine die meer dood dan levend was. Heb haar in de warmtekooi gezet en wat antibiotica gegeven. 's Avonds laat lag er ineens een eidooier in de warmtekooi, waarschijnlijk had ze last van legnood. Inmiddels lijkt zij weer helemaal opgeknapt.
Ook heb ik op zondag het keren van de kippeneieren gestopt.
Verwacht dat ze vandaag of morgen beginnen met uitkomen!
vrijdag 8 juni 2012
Er was eens.......
Er was eens een oude wijze man.....
Hij vond dat hij altijd gelijk had en kon niet tegen zijn verlies.
Met schaken en dammen moest hij winnen.
Over vissen had hij de grootste verhalen, hoeveel er visserslatijn waren weet ik niet.
In een discussie werd hij eens zo kwaad op mij dat ik hem 2 weken niet gesproken heb, waarna hij voor het eerst zijn ongelijk toch toegaf.
Van zijn vrouw mocht hij geen worst en geen chocolade, dus verstopte voorraad in de kast naast zijn stoel.
De stoel raakte versleten maar een nieuwe kwam er niet, een lap over de stoel bood uitkomst in zijn cockpit.
Als hij beter had gezien wou hij nog een computer, honderduit vroeg hij naar de techniek.
Ging ik bij hem logeren ging de zaklamp mee, samen in de logeerkamer.
Ik op een stretcher en hij in het logeerbed, tussenin op de grond de zaklamp,zijn kunstgebit en bril.
Zodra hij lag was hij vertrokken, na 5 minuten puffende ademhaling, na een halfuur weer normaal.
Volgende morgen, bij 't ontbijt. Rollen met beschuit, muisjes en jam. Beschuit met een berg met boter, suiker eroverheen, je zag hem echt genieten en daar genoot ik van. Thuis smaakte beschuit heel anders.
Op straat groette hij iedereen vriendelijk en iedereen werd vrolijk.
Achter op de parkeerplaats waste hij vaak zijn auto. Een keer werd ik gepest door een van de buurtkinderen en sprong hij voor mij op de bres. Met zijn stok heeft hij het joch geslagen, machtig mooi vond ik dat toen om te zien.
Ook zijn buurvrouw moest eraan geloven, voeten vegen op haar mat.
Okay de buurvrouw was nieuwsgierig en een beetje vreemd.
Maar het plagen van de vrouw kwam voort uit driftigheid en koppigheid, heb ik dat van hem?
Ook zal ik nooit vergeten de ritjes naar het Jagershuis in Hoek van Holland, waar wij pannenkoeken en poffertjes gingen eten. Haring had hij al jaren niet meer gegeten omwille van de haringworm. Toen we hem konden overtuigen dat die er niet meer was heeft hij zich klem gegeten. Het was een genot om hem te zien genieten van de haringen.
Autorijden was hem lief, maar hield ineens op. Trappen lopen kon hij ook niet meer, want hij was slecht ter been. Eens hebben wij hem opgehaald samen met zijn vrouw, meegenomen naar Emmen.
Het hele huis wilde hij zien, op zijn kont de trappen op en af. Hij moest en zou echt alles zien.
Over het ontstaan van dingen wilde hij alles weten, stamde de mens af van Adam en Eva, was het de oerknal of de evolutie. God schiep alles zo was zijn geloof, maar toch twijfelde hij er soms aan.
Toch hield hij eraan vast.
Op een dag in de regen stonden mensen aan zijn graf, ik heb het idee dat het allemaal langs zijn vrouw heen gegaan is.
Het lieve mensje bleef alleen. Trots op de kast in de logeerkamer, vol met potjes HAK.
De ene dag aardappels schillen, al extra voor de volgende dag.
Eerste dag gekookt en volgende gebakken.
Potje HAK erbij en ze had eten.
Wat miste ik haar gehaktballen en haar aangemaakte andijvie en witlof.
Als we haar bezochten gingen we naar de snackbar of naar de Chinees.
Een kaassoufflé of een loempia, kon haar erg plezieren.
Ze werd doof, dement en oud.
De deurbel hoorde zij niet meer, bij mevrouw de Mol moest ik aanbellen om de galerij op te komen.
Als ik wel bij haar gebeld had en zij hoorde wel de bel.
Dan zat zij in haar stoel te wachten, maar ze schrok zich rot als ik binnen kwam.
Onze honden vond zij prachtig, die waren ook altijd welkom.
Dat de honden met elkaar speelde vond zij wel een beetje eng.
"Kijk die lelijk kijken", zei ze dan.
Afspraken maken heeft met haar nooit gekund, want wie weet dat ze dan ziek was, misschien ging zij wel dood. Naar Emmen mochten wij haar niet halen want wat als ze dood ging bij ons, zei ze dan.
Edwin grapte dan dat de kist wel in de auto paste en wij haar persoonlijk terug zouden brengen.
Dit zijn slechts een paar herinneringen aan mijn opa en mijn oma.
Hij vond dat hij altijd gelijk had en kon niet tegen zijn verlies.
Met schaken en dammen moest hij winnen.
Over vissen had hij de grootste verhalen, hoeveel er visserslatijn waren weet ik niet.
In een discussie werd hij eens zo kwaad op mij dat ik hem 2 weken niet gesproken heb, waarna hij voor het eerst zijn ongelijk toch toegaf.
Van zijn vrouw mocht hij geen worst en geen chocolade, dus verstopte voorraad in de kast naast zijn stoel.
De stoel raakte versleten maar een nieuwe kwam er niet, een lap over de stoel bood uitkomst in zijn cockpit.
Als hij beter had gezien wou hij nog een computer, honderduit vroeg hij naar de techniek.
Ging ik bij hem logeren ging de zaklamp mee, samen in de logeerkamer.
Ik op een stretcher en hij in het logeerbed, tussenin op de grond de zaklamp,zijn kunstgebit en bril.
Zodra hij lag was hij vertrokken, na 5 minuten puffende ademhaling, na een halfuur weer normaal.
Volgende morgen, bij 't ontbijt. Rollen met beschuit, muisjes en jam. Beschuit met een berg met boter, suiker eroverheen, je zag hem echt genieten en daar genoot ik van. Thuis smaakte beschuit heel anders.
Op straat groette hij iedereen vriendelijk en iedereen werd vrolijk.
Achter op de parkeerplaats waste hij vaak zijn auto. Een keer werd ik gepest door een van de buurtkinderen en sprong hij voor mij op de bres. Met zijn stok heeft hij het joch geslagen, machtig mooi vond ik dat toen om te zien.
Ook zijn buurvrouw moest eraan geloven, voeten vegen op haar mat.
Okay de buurvrouw was nieuwsgierig en een beetje vreemd.
Maar het plagen van de vrouw kwam voort uit driftigheid en koppigheid, heb ik dat van hem?
Ook zal ik nooit vergeten de ritjes naar het Jagershuis in Hoek van Holland, waar wij pannenkoeken en poffertjes gingen eten. Haring had hij al jaren niet meer gegeten omwille van de haringworm. Toen we hem konden overtuigen dat die er niet meer was heeft hij zich klem gegeten. Het was een genot om hem te zien genieten van de haringen.
Autorijden was hem lief, maar hield ineens op. Trappen lopen kon hij ook niet meer, want hij was slecht ter been. Eens hebben wij hem opgehaald samen met zijn vrouw, meegenomen naar Emmen.
Het hele huis wilde hij zien, op zijn kont de trappen op en af. Hij moest en zou echt alles zien.
Over het ontstaan van dingen wilde hij alles weten, stamde de mens af van Adam en Eva, was het de oerknal of de evolutie. God schiep alles zo was zijn geloof, maar toch twijfelde hij er soms aan.
Toch hield hij eraan vast.
Op een dag in de regen stonden mensen aan zijn graf, ik heb het idee dat het allemaal langs zijn vrouw heen gegaan is.
Het lieve mensje bleef alleen. Trots op de kast in de logeerkamer, vol met potjes HAK.
De ene dag aardappels schillen, al extra voor de volgende dag.
Eerste dag gekookt en volgende gebakken.
Potje HAK erbij en ze had eten.
Wat miste ik haar gehaktballen en haar aangemaakte andijvie en witlof.
Als we haar bezochten gingen we naar de snackbar of naar de Chinees.
Een kaassoufflé of een loempia, kon haar erg plezieren.
Ze werd doof, dement en oud.
De deurbel hoorde zij niet meer, bij mevrouw de Mol moest ik aanbellen om de galerij op te komen.
Als ik wel bij haar gebeld had en zij hoorde wel de bel.
Dan zat zij in haar stoel te wachten, maar ze schrok zich rot als ik binnen kwam.
Onze honden vond zij prachtig, die waren ook altijd welkom.
Dat de honden met elkaar speelde vond zij wel een beetje eng.
"Kijk die lelijk kijken", zei ze dan.
Afspraken maken heeft met haar nooit gekund, want wie weet dat ze dan ziek was, misschien ging zij wel dood. Naar Emmen mochten wij haar niet halen want wat als ze dood ging bij ons, zei ze dan.
Edwin grapte dan dat de kist wel in de auto paste en wij haar persoonlijk terug zouden brengen.
Dit zijn slechts een paar herinneringen aan mijn opa en mijn oma.
Een advies van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg
"Spreek eigen geld en netwerk aan voor zorg" luidt de titel van het artikel.
Dat is de rode draad in het advies.....
"Om de zorg betaalbaar te houden, adviseert de RVZ om het collectieve pakket van de zorg te beperken tot zware problemen en ziektes. Voor de overige zaken moeten Nederlanders meer zelf gaan betalen of hun netwerk aanspreken. Ook ouderen moeten meer zelf hun zorg regelen."
Belachelijk! Want in de theorie gaat dit wel op, maar in de praktijk zal het grote problemen geven.
Wie gaat dan bepalen wat zware problemen zijn en zware ziektes?
Iemand die helemaal gezond is en niets of weinig van de problemen rond een ziekte weet?
Volgens mij kan een kleine kwaal uiteindelijk ook aardig in de papieren lopen of uitmonden in een zware kwaal. Mensen zullen door geld gebrek dingen snel en makkelijk laten versloffen.
Ook vind ik het advies dat mensen dan maar hun eigen netwerk moeten aanspreken een dom advies.
Is het straks de bedoeling dat bijvoorbeeld de thuiszorg wordt gedaan door familie en vrienden???
Vrijwilligers zijn leuk, maar het is vrijwillig. En bij vrijwilligheid is er geen zekerheid en mag je ook niet alles verwachten vind ik. Vrijwilligers zijn natuurlijk geweldig, maar worden ook niet altijd even goed begeleid, opgeleid, en zijn niet altijd even professioneel. Trouwens wie zou elke dag zijn 80 jaar oude vader willen wassen en aankleden??? Zou de goede man ook wel willen dat zijn dochter dit deed?? Ik vind dat je bijvoorbeeld dat soort dingen niet kunt verwachten wel in een nood situatie maar niet als dagelijks ritueel....
Het advies om meer te gaan betalen voor dingen vind ik ook erg lullig....
Hoeveel meer zijn we al niet gaan betalen aan alles?
Hoeveel mensen hoor je niet om je heen, die het of maar net redden of die maar 50 euro in de maand over hebben?
Als dit advies wordt overgenomen dan is het dus echt realiteit!
De rijken worden al steeds rijker en de armen worden al steeds armer.
De rijken blijken al gezonder te zijn als de armste in onze samenleving.
Straks zijn studeren en zorg alleen nog voor de rijken.
Ik ga liever terug naar hoe het was: heeft men een hoger inkomen dan betaald men ook meer.
Het was veel socialer, maar het huidige zorgstelsel is zo a-sociaal!
Heel het systeem is a-sociaal en onhandig.
Niet alleen het zorgstelsel maar ook de AWBZ en de WMO.
Ze moeten bezuinigen maar bezuinigen wel op de verkeerde dingen.
Het artikel met het advies kun je lezen op http://www.nu.nl/binnenland/2829899/spreek-eigen-geld-en-netwerk-zorg.html
Een reactie van de SP en PVV: http://www.nu.nl/politiek/2830169/sp-en-pvv-kraken-rvz-advies.html
Dat is de rode draad in het advies.....
"Om de zorg betaalbaar te houden, adviseert de RVZ om het collectieve pakket van de zorg te beperken tot zware problemen en ziektes. Voor de overige zaken moeten Nederlanders meer zelf gaan betalen of hun netwerk aanspreken. Ook ouderen moeten meer zelf hun zorg regelen."
Belachelijk! Want in de theorie gaat dit wel op, maar in de praktijk zal het grote problemen geven.
Wie gaat dan bepalen wat zware problemen zijn en zware ziektes?
Iemand die helemaal gezond is en niets of weinig van de problemen rond een ziekte weet?
Volgens mij kan een kleine kwaal uiteindelijk ook aardig in de papieren lopen of uitmonden in een zware kwaal. Mensen zullen door geld gebrek dingen snel en makkelijk laten versloffen.
Ook vind ik het advies dat mensen dan maar hun eigen netwerk moeten aanspreken een dom advies.
Is het straks de bedoeling dat bijvoorbeeld de thuiszorg wordt gedaan door familie en vrienden???
Vrijwilligers zijn leuk, maar het is vrijwillig. En bij vrijwilligheid is er geen zekerheid en mag je ook niet alles verwachten vind ik. Vrijwilligers zijn natuurlijk geweldig, maar worden ook niet altijd even goed begeleid, opgeleid, en zijn niet altijd even professioneel. Trouwens wie zou elke dag zijn 80 jaar oude vader willen wassen en aankleden??? Zou de goede man ook wel willen dat zijn dochter dit deed?? Ik vind dat je bijvoorbeeld dat soort dingen niet kunt verwachten wel in een nood situatie maar niet als dagelijks ritueel....
Het advies om meer te gaan betalen voor dingen vind ik ook erg lullig....
Hoeveel meer zijn we al niet gaan betalen aan alles?
Hoeveel mensen hoor je niet om je heen, die het of maar net redden of die maar 50 euro in de maand over hebben?
Als dit advies wordt overgenomen dan is het dus echt realiteit!
De rijken worden al steeds rijker en de armen worden al steeds armer.
De rijken blijken al gezonder te zijn als de armste in onze samenleving.
Straks zijn studeren en zorg alleen nog voor de rijken.
Ik ga liever terug naar hoe het was: heeft men een hoger inkomen dan betaald men ook meer.
Het was veel socialer, maar het huidige zorgstelsel is zo a-sociaal!
Heel het systeem is a-sociaal en onhandig.
Niet alleen het zorgstelsel maar ook de AWBZ en de WMO.
Ze moeten bezuinigen maar bezuinigen wel op de verkeerde dingen.
Het artikel met het advies kun je lezen op http://www.nu.nl/binnenland/2829899/spreek-eigen-geld-en-netwerk-zorg.html
Een reactie van de SP en PVV: http://www.nu.nl/politiek/2830169/sp-en-pvv-kraken-rvz-advies.html
zaterdag 2 juni 2012
Oranjekoorts.....
Op de TV en in de buurt gaat het ineens nergens anders over.
Bier en vreten worden ingeslagen, liefst nog een grotere tv en een digitaal abonnement erbij.
Voetbal begint weer.....
In de supermarkten zijn weer allemaal voetbalacties die veel mensen weer sparen.
Ondertussen is iedereen aan het klagen hoe slecht we het wel niet hebben.
En mij valt het op dat de fanatieke voetbalfanaten het ergst klagen....
Maar hebben wij het nu wel zo slecht???
Dat ligt eraan....
De fanatieke voetbalfanaat die niets mankeert, niet gehandicapt is of chronisch ziek, maar helemaal gezond is, die heeft denk ik niets te klagen. Die pikt tijdens het EK 1 of 2 dagen van zijn baas, omdat hij zich ziek meldt om een wedstrijd te zien of omdat hij te lam is van het zuipen de dag ervoor.
Hij koopt vanalles om zijn huis helemaal in voetbal stemming te krijgen, 60 miljoen euro wordt er uit gegeven! Het binnenhalen van de EK titel vinden ze gemiddeld 36 euro waard, ruim 500 miljoen euro totaal!
En wedden in voetbalpools daar wordt 40 miljoen euro aan uitgegeven....
Wat hebben ze het slecht......
We hebben de geweldige gemeente Emmen, die al jaren geld over de balk smijt met het Atalanta project, FC Emmen en een bodemloze dierentuin.
Naast alle al doorgevoerde bezuinigingen moet de gemeente Emmen nu nog eens 10 miljoen euro bezuinigen!
En er is al besloten dat het Atalanta project buiten de bezuinigingen blijft.
De huidige bezuinigingen zijn nu net op het verkeerde onderdeel: o.a. de WMO.
Hieronder vallen bijvoorbeeld taxivervoer en hulp in de huishouding.
Dit betekend dat mensen gerust een uur of meer in de week aan huishoudelijke hulp kwijt raken.
Dit betekend soms een heel huishouden regelen in 2,5 tot 3 uur in de week, vind ik knap! Geloof ik niet in.
Bij de herindicatie wordt zelfs gezegd tegen iemand die blind is dat zij blij moet zijn dat ze ook nog astma heeft en hartpatient is!
Daarnaast hebben we het Kunduz accoord: De rijken worden rijker en de armen worden armer.
Het wordt ook wel de bermbom voor werkend Nederland genoemd!
Eigen risico in de zorg gaat naar 350 euro per persoon.
De regeling van een lease auto veranderd!
Al rijdt men geen meter met de auto prive toch krijgt men bijtelling.
En dan wel meteen de volle mep!
Woon- werk verkeer worden ineens prive kilometers....
De hypotheekrenteaftrek gaat op de schop, hoe is kompleet onduidelijk.
Zo gek is het niet dat de woningmarkt nu helemaal vast zit.
Ik vraag me ook af of mensen straks nog een huis kunnen kopen en of een verkoper er niet heel veel op verliest bij het verkopen van zijn huis.
Ik zelf voorzie een rampzalig Nederland.
Met een a-sociaal zorgstelsel wat de laatste jaren steeds a-socialer geworden is.
20 jaar geleden waren we juist trots op ons zorgstelsel we waren een van de weinige landen die echt opkwamen voor de meest kwetsbare groepen.
Ik ben bang voor veel zelfmoorden omdat mensen het niet meer zien zitten.
Veel faillissementen, gedwongen huizen verkopen, extreme werkeloosheid.
Kinderen kunnen straks alleen nog maar studeren als de ouders geld hebben.
Criminaliteit en geweld zullen denk ik ook toenemen.
Een kleine 2000 Kilometer van mijn huis af.....Oekraïne.
In voorbereiding op het EK....
Las gastland van het EK geeft het, samen met Polen, miljarden uit om Oekraïne te laten schitteren tijdens het EK.
Oekraïne is een van de meest corrupte landen ter wereld!
Zwerfhonden zijn ook een probleem dus laat de overeid daar de straten schoonvegen door de zwerfhonden uit te moorden.
De UEFA sponsord het verbranden en doodslaan van de honden. DE UEFA verwacht aar liefst 116 miljoen euro winst!
In de schaduw van het EK voltrekt zich naast het doodslaan en verbranden van honden nog een stille ramp: de snelst groeiende hiv- en aidsepidemie ter wereld!
En dan met name onder de zwerfjongeren in Oekraïne.
Ze worden als paria´s behandeld,gediscrimineerd en in de steek gelaten.....
Schandalig!
Nederland zou het EK moeten boyotten, onze voetbalploeg zou moeten weigeren te gaan.
Wat mij nou de meest vieze smaak in mijn mond geeft is de C1000 reclame, met dit alles in mijn achterhoofd.
Yes-R en Wolter Kroes... tja een dopewrt wordt nooit een meloen, zal ik maar zeggen.
Maar Ernst Daniel Smid....die snap ik niet.
Een serieuze man, die prachtig kan zingen, prachtige verhalen kan vertellen over de vaderlandse geschiedenis ( Kaaskoppen en Waterlanders, Wonderlijke Wegen) De man bezit ook intelect. Zonde dat juist hij zich leent voor de C1000 reclame....
Nederland heeft het dus zo slecht nog niet en gaat het ook zo slecht nog niet krijgen...
We verloederen en verharden.
Denken onze voetbalfanaten daar eens aan als ze aan hun biertje op de bank naar het EK zitten te kijken.....
Bier en vreten worden ingeslagen, liefst nog een grotere tv en een digitaal abonnement erbij.
Voetbal begint weer.....
In de supermarkten zijn weer allemaal voetbalacties die veel mensen weer sparen.
Ondertussen is iedereen aan het klagen hoe slecht we het wel niet hebben.
En mij valt het op dat de fanatieke voetbalfanaten het ergst klagen....
Maar hebben wij het nu wel zo slecht???
Dat ligt eraan....
De fanatieke voetbalfanaat die niets mankeert, niet gehandicapt is of chronisch ziek, maar helemaal gezond is, die heeft denk ik niets te klagen. Die pikt tijdens het EK 1 of 2 dagen van zijn baas, omdat hij zich ziek meldt om een wedstrijd te zien of omdat hij te lam is van het zuipen de dag ervoor.
Hij koopt vanalles om zijn huis helemaal in voetbal stemming te krijgen, 60 miljoen euro wordt er uit gegeven! Het binnenhalen van de EK titel vinden ze gemiddeld 36 euro waard, ruim 500 miljoen euro totaal!
En wedden in voetbalpools daar wordt 40 miljoen euro aan uitgegeven....
Wat hebben ze het slecht......
We hebben de geweldige gemeente Emmen, die al jaren geld over de balk smijt met het Atalanta project, FC Emmen en een bodemloze dierentuin.
Naast alle al doorgevoerde bezuinigingen moet de gemeente Emmen nu nog eens 10 miljoen euro bezuinigen!
En er is al besloten dat het Atalanta project buiten de bezuinigingen blijft.
De huidige bezuinigingen zijn nu net op het verkeerde onderdeel: o.a. de WMO.
Hieronder vallen bijvoorbeeld taxivervoer en hulp in de huishouding.
Dit betekend dat mensen gerust een uur of meer in de week aan huishoudelijke hulp kwijt raken.
Dit betekend soms een heel huishouden regelen in 2,5 tot 3 uur in de week, vind ik knap! Geloof ik niet in.
Bij de herindicatie wordt zelfs gezegd tegen iemand die blind is dat zij blij moet zijn dat ze ook nog astma heeft en hartpatient is!
Daarnaast hebben we het Kunduz accoord: De rijken worden rijker en de armen worden armer.
Het wordt ook wel de bermbom voor werkend Nederland genoemd!
Eigen risico in de zorg gaat naar 350 euro per persoon.
De regeling van een lease auto veranderd!
Al rijdt men geen meter met de auto prive toch krijgt men bijtelling.
En dan wel meteen de volle mep!
Woon- werk verkeer worden ineens prive kilometers....
De hypotheekrenteaftrek gaat op de schop, hoe is kompleet onduidelijk.
Zo gek is het niet dat de woningmarkt nu helemaal vast zit.
Ik vraag me ook af of mensen straks nog een huis kunnen kopen en of een verkoper er niet heel veel op verliest bij het verkopen van zijn huis.
Ik zelf voorzie een rampzalig Nederland.
Met een a-sociaal zorgstelsel wat de laatste jaren steeds a-socialer geworden is.
20 jaar geleden waren we juist trots op ons zorgstelsel we waren een van de weinige landen die echt opkwamen voor de meest kwetsbare groepen.
Ik ben bang voor veel zelfmoorden omdat mensen het niet meer zien zitten.
Veel faillissementen, gedwongen huizen verkopen, extreme werkeloosheid.
Kinderen kunnen straks alleen nog maar studeren als de ouders geld hebben.
Criminaliteit en geweld zullen denk ik ook toenemen.
Een kleine 2000 Kilometer van mijn huis af.....Oekraïne.
In voorbereiding op het EK....
Las gastland van het EK geeft het, samen met Polen, miljarden uit om Oekraïne te laten schitteren tijdens het EK.
Oekraïne is een van de meest corrupte landen ter wereld!
Zwerfhonden zijn ook een probleem dus laat de overeid daar de straten schoonvegen door de zwerfhonden uit te moorden.
De UEFA sponsord het verbranden en doodslaan van de honden. DE UEFA verwacht aar liefst 116 miljoen euro winst!
In de schaduw van het EK voltrekt zich naast het doodslaan en verbranden van honden nog een stille ramp: de snelst groeiende hiv- en aidsepidemie ter wereld!
En dan met name onder de zwerfjongeren in Oekraïne.
Ze worden als paria´s behandeld,gediscrimineerd en in de steek gelaten.....
Schandalig!
Nederland zou het EK moeten boyotten, onze voetbalploeg zou moeten weigeren te gaan.
Wat mij nou de meest vieze smaak in mijn mond geeft is de C1000 reclame, met dit alles in mijn achterhoofd.
Yes-R en Wolter Kroes... tja een dopewrt wordt nooit een meloen, zal ik maar zeggen.
Maar Ernst Daniel Smid....die snap ik niet.
Een serieuze man, die prachtig kan zingen, prachtige verhalen kan vertellen over de vaderlandse geschiedenis ( Kaaskoppen en Waterlanders, Wonderlijke Wegen) De man bezit ook intelect. Zonde dat juist hij zich leent voor de C1000 reclame....
Nederland heeft het dus zo slecht nog niet en gaat het ook zo slecht nog niet krijgen...
We verloederen en verharden.
Denken onze voetbalfanaten daar eens aan als ze aan hun biertje op de bank naar het EK zitten te kijken.....
woensdag 9 mei 2012
Goed tehuis gezocht voor onze parkiet Sjakie
Nee, ik bied geen parkiet aan!
Er staat er weer een op Marktplaats:
Gratis af te halen onze leuke parkiet Sjakie. Sjakie wordt in juni 1 jaar, maar helaas vindt onze kat hem wel heel erg interessant. Sjakie is niet supertam, maar zit wel graag bij je op de schouder en mag graag zijn eigen gang gaan. Het gaat alleen om Sjakie zelf, dus zonder kooi want die is al vergeven. Hij mag alleen naar een heel goed tehuis waar die mooi oud mag/kan worden.
Ik erger me hier rot aan. Telkens staan er weer beesten op marktplaats die om vreemde redenen weggedaan worden, dit is er ook weer zo een.....
Je weet toch dat een kat een vogel wel ziet zitten???
Een tijdje terug stond er een advetentie waarin stond dat de hond voor de kooi bleef blaffen, hond opvoeden misschien.....Ik heb 5 vogelkooien in huis en 5 honden in huis en de honden kijken er niet naar om, behalve Lübeck die is dikke vriendjes met Beau en Bella.
De agapornissen uit mijn kamer zijn ook zo iets die moesten weg vanwege allergie, jaja...toen we de vogels ophaalde, lieten die mensen het kind wat zogenaamd allergisch was door de veertjes over de grond kruipen en het kind zat daarna met beveerde knuistjes in haar mond...dus allergie?????
Van het weekend stond er ook weer een papagaai gratis af te halen met een vage reden......ik weet alleen niet waar we in huis nog een kooi laten. Hoewel, heb de drang om al dat soort wegwerpbeesten op te halen. Ik snap niets van mensen, bij ons is het zo is een dier eenmaal hier dan gaat tie ook niet meer weg, wat er ook gebeurd...of we moeten met vogels die ik verkoop weten dat ze een goed thuis krijgen.
Ze verkoop ik dus aan sommige mensen niet eens vogels!
Zo was onze hond Diesel ook een wegwerp hond en elke ander had hem misschien allang weer weggedaan. Diesel is volgens mij weggedaan omdat hij sloopte. Hier heeft hij dan ook de nodige muren gesloopt. Vandaar dat er sinds we hier wonen nog niets aan de gang gebeurd is. Maar Diesel is nu klaar met slopen....kwestie van heel veel geduld...Dus als we tijd en zin hebben kunnen we wat in de gang gaan doen.
Er staat er weer een op Marktplaats:
Gratis af te halen onze leuke parkiet Sjakie. Sjakie wordt in juni 1 jaar, maar helaas vindt onze kat hem wel heel erg interessant. Sjakie is niet supertam, maar zit wel graag bij je op de schouder en mag graag zijn eigen gang gaan. Het gaat alleen om Sjakie zelf, dus zonder kooi want die is al vergeven. Hij mag alleen naar een heel goed tehuis waar die mooi oud mag/kan worden.
Ik erger me hier rot aan. Telkens staan er weer beesten op marktplaats die om vreemde redenen weggedaan worden, dit is er ook weer zo een.....
Je weet toch dat een kat een vogel wel ziet zitten???
Een tijdje terug stond er een advetentie waarin stond dat de hond voor de kooi bleef blaffen, hond opvoeden misschien.....Ik heb 5 vogelkooien in huis en 5 honden in huis en de honden kijken er niet naar om, behalve Lübeck die is dikke vriendjes met Beau en Bella.
Van het weekend stond er ook weer een papagaai gratis af te halen met een vage reden......ik weet alleen niet waar we in huis nog een kooi laten. Hoewel, heb de drang om al dat soort wegwerpbeesten op te halen. Ik snap niets van mensen, bij ons is het zo is een dier eenmaal hier dan gaat tie ook niet meer weg, wat er ook gebeurd...of we moeten met vogels die ik verkoop weten dat ze een goed thuis krijgen.
Ze verkoop ik dus aan sommige mensen niet eens vogels!
Zo was onze hond Diesel ook een wegwerp hond en elke ander had hem misschien allang weer weggedaan. Diesel is volgens mij weggedaan omdat hij sloopte. Hier heeft hij dan ook de nodige muren gesloopt. Vandaar dat er sinds we hier wonen nog niets aan de gang gebeurd is. Maar Diesel is nu klaar met slopen....kwestie van heel veel geduld...Dus als we tijd en zin hebben kunnen we wat in de gang gaan doen.
 |
| een muur in mijn kamer |
 |
| muur in de gang |
dinsdag 8 mei 2012
Bakker Hillegom, een onverwacht telefoontje
Zat ik gister eens lekker languit voor de televisie, gaat ineens mijn telefoontje.......
Een dame aan de andere kant, van jawel, Bakker Hillegom.
Zij wilde excuus maken voor hetgeen vorige week gebeurd was op internet.
Op hun facebookpagina.
Een van de medewerkers had mij dus het bericht gestuurd als reactie op mijn berichten op hun facebookpagina en mijn berichten op de facebookpagina verwijderd.
Ik probeerde een gesprek met haar te beginnen over het feit dat ik die loterij papierstapel van Bakker zat ben. Zij kon mij vertellen dat er volgend jaar een nieuw CRM systeem komt en dat mensen dan op de website aan kunnen geven wat ze wel en niet willen ontvangen.
Ook zijn ze bezig met een klantenpanel, waarin alle reacties, positieve en negatieve, meegenomen worden.
De dame meldde mij nog dat ze iets hier op het blog neer zou zetten, maar waarschijnlijk is het wat ingewikkeld, omdat Google dit zo onhandig gemaakt heeft. Mocht de dame toch iets willen posten op mijn blog dan mag zij dit natuurlijk ook emailen!
Bakker Hillegom is dus bezig met een andere weg in te slaan, richting de goede weg.
Het excuus is geaccepteerd, hoewel het mijns inziens niet eens nodig was....
En natuurlijk blijft mijn kritiek op Bakker hetzelfde! Totdat het veranderd is.
Ook moet ik nog even terugkomen op mijn vorige blogbericht.
Ik was namelijk iets vergeten....
De keer dat ik bij mijn bestelling bloembollen een houtenkuip met bloembollen kreeg, waarvan ik verwacht had dat ( zoals toen op de foto) de bloembollen in de houtenkuip paste, zat er bij de levering een briefje. Daarop stond dat dit houtenbakje een vervangend produkt was omdat ze het door mij meebestelde product niet meer hadden.
Nu vraag ik mij wel af, gezien de overige acties van Bakker Hillegom, hoeveel grote kuipen hadden ze dan???? Hoeveel mensen hebben die grote kuip gekregen????
Ik kan niet anders als twijfelen aan deze actie omdat bij acties voor de houten kuip al gebleken was dat het niet altijd even eerlijk is. Hoewel eerlijk is niet het juiste woord, want Bakker houdt zich wel aan de kleine lettertjes en voorwaarden. OP = OP maar is dat kleine bakje dan wel een vervangend product???
Ik vond het een teleurstelling! En vele anderen met mij.
Net als een promotie actie die Bakker ooit eens gehad heeft met een digitale camera.
Maar goed dat is geweest...laten we hopen dat Bakker Hillegom de goede weg inslaat.
Mochten ze een zeer kritische klant kunnen gebruiken die meer schrijft over hun methodes, loterijen, website, bedrijf of deel wil nemen aan het klanten panel dan bied ik me hierbij aan!
Natuurlijk alles wel totaal in de openheid.
En ik blijf zeggen: Ik ben wel tevreden over de producten, garantie en service van Bakker Hillegom.
Doet iets het namelijk niet in de tuin dan krijg je namelijk zo zonder gedoe een vervangende plant terug, dat vind ik een van de sterke kanten van Bakker. Hoewel ik me afvraag of ze weleens onderzocht hebben hoeveel hier nou eigenlijk misbruik van gemaakt wordt. Het is natuurlijk moeilijk te onderzoeken. Mogelijk voelt een eerlijke klant zich dan juist niet vertrouwd omdat de klant het ineens moet bewijzen.
Ik zelf moet eerlijk zeggen dat ik van de mensen die ik ken die weleens iets bestellen bij Bakker Hillegom er maar 1 ken die de boel bedonderd heeft.
Via deze weg wil ik Bakker Hillegom nog succes wensen het komende jaar met alle veranderingen.
Ik heb goede hoop, maar blijf natuurlijk kritisch, er komt in de toekomst zeker een vervolg hier op het blog!
Een dame aan de andere kant, van jawel, Bakker Hillegom.
Zij wilde excuus maken voor hetgeen vorige week gebeurd was op internet.
Op hun facebookpagina.
Een van de medewerkers had mij dus het bericht gestuurd als reactie op mijn berichten op hun facebookpagina en mijn berichten op de facebookpagina verwijderd.
Ik probeerde een gesprek met haar te beginnen over het feit dat ik die loterij papierstapel van Bakker zat ben. Zij kon mij vertellen dat er volgend jaar een nieuw CRM systeem komt en dat mensen dan op de website aan kunnen geven wat ze wel en niet willen ontvangen.
Ook zijn ze bezig met een klantenpanel, waarin alle reacties, positieve en negatieve, meegenomen worden.
De dame meldde mij nog dat ze iets hier op het blog neer zou zetten, maar waarschijnlijk is het wat ingewikkeld, omdat Google dit zo onhandig gemaakt heeft. Mocht de dame toch iets willen posten op mijn blog dan mag zij dit natuurlijk ook emailen!
Bakker Hillegom is dus bezig met een andere weg in te slaan, richting de goede weg.
Het excuus is geaccepteerd, hoewel het mijns inziens niet eens nodig was....
En natuurlijk blijft mijn kritiek op Bakker hetzelfde! Totdat het veranderd is.
Ook moet ik nog even terugkomen op mijn vorige blogbericht.
Ik was namelijk iets vergeten....
De keer dat ik bij mijn bestelling bloembollen een houtenkuip met bloembollen kreeg, waarvan ik verwacht had dat ( zoals toen op de foto) de bloembollen in de houtenkuip paste, zat er bij de levering een briefje. Daarop stond dat dit houtenbakje een vervangend produkt was omdat ze het door mij meebestelde product niet meer hadden.
Nu vraag ik mij wel af, gezien de overige acties van Bakker Hillegom, hoeveel grote kuipen hadden ze dan???? Hoeveel mensen hebben die grote kuip gekregen????
Ik kan niet anders als twijfelen aan deze actie omdat bij acties voor de houten kuip al gebleken was dat het niet altijd even eerlijk is. Hoewel eerlijk is niet het juiste woord, want Bakker houdt zich wel aan de kleine lettertjes en voorwaarden. OP = OP maar is dat kleine bakje dan wel een vervangend product???
Ik vond het een teleurstelling! En vele anderen met mij.
Net als een promotie actie die Bakker ooit eens gehad heeft met een digitale camera.
Maar goed dat is geweest...laten we hopen dat Bakker Hillegom de goede weg inslaat.
Mochten ze een zeer kritische klant kunnen gebruiken die meer schrijft over hun methodes, loterijen, website, bedrijf of deel wil nemen aan het klanten panel dan bied ik me hierbij aan!
Natuurlijk alles wel totaal in de openheid.
En ik blijf zeggen: Ik ben wel tevreden over de producten, garantie en service van Bakker Hillegom.
Doet iets het namelijk niet in de tuin dan krijg je namelijk zo zonder gedoe een vervangende plant terug, dat vind ik een van de sterke kanten van Bakker. Hoewel ik me afvraag of ze weleens onderzocht hebben hoeveel hier nou eigenlijk misbruik van gemaakt wordt. Het is natuurlijk moeilijk te onderzoeken. Mogelijk voelt een eerlijke klant zich dan juist niet vertrouwd omdat de klant het ineens moet bewijzen.
Ik zelf moet eerlijk zeggen dat ik van de mensen die ik ken die weleens iets bestellen bij Bakker Hillegom er maar 1 ken die de boel bedonderd heeft.
Via deze weg wil ik Bakker Hillegom nog succes wensen het komende jaar met alle veranderingen.
Ik heb goede hoop, maar blijf natuurlijk kritisch, er komt in de toekomst zeker een vervolg hier op het blog!
donderdag 3 mei 2012
Bakker Hillegom, voor de tuin of voor de kliko?
Een jaar of tien geleden maakte ik kennis met het bedrijf Bakker Hillegom, een bedrijf dat planten, bloemen, bollen en tuinartikelen verkoopt.
Dit per toeval omdat er een bestelling verkeerd bezorgd was. Per telefoon nam ik contact met ze op om te vragen wat ik met de geleverde planten moest doen. Het antwoord was dat ik ze zelf mocht houden...... De walnoot werd geplant in ons tuintje in Emmen en de rest van de planten gingen naar mijn schoonouders. De walnoot staat er nog steeds en is eigenlijk veel te groot voor de tuin!
Na de verhuizing naar Roswinkel heb ik zelf wat bollen en planten besteld bij Bakker.
Het is elke keer leuk om door de folder van Bakker te bladeren..........
Maar wat minder leuk is is al die troep over dat ik een prijs gewonnen heb. Soms wel meer dan tienduizend euro!
Er staat dan op de enveloppe dat ik die binnen 5 minuten moet open maken.
De rest zal ik jullie besparen, jullie zullen het waarschijnlijk al weten....
Een andere keer krijg je iets gratis bij de bestelling, een keer zou ik een soort houtenkuip krijgen, gratis bij mijn bestelde bloembollen.
Dit was echter een teleurstelling de diameter van dat ding was nog geen 30 cm en de hoogte misschien 15 cm....
Nu hebben ze weer een actie: een 2 delige luxe sproeiset helemaal gratis bij je bestelling.
Toevallig ken ik die sproeiset en weet ik waar die verkocht wordt voor nog geen 3 euro.
Bij de Action en bij Thomas Philips( winkel in Duitsland)
Deze week kwam ik toevallig op facebook de pagina van Bakker tegen.
Ik besloot daar eens te gaan kijken........
Er was een dame die graag de sproeiset wilde hebben, maar op dit moment niets had om te bestellen.
Bakker antwoordde dat ze misschien een bestelling kon doen voor buren, familie of vrienden.
Ik antwoordde dat je de sproeiset gewoon kon kopen voor een paar euro bij de Action.....
Bakkers antwoord was dat de sproeiset bij hen 100% gratis is...
Tegelijkertijd, in een ander bericht, stond het volgende: goede kwaliteit planten en goede garantie.
Ik zette daaronder ongeveer het volgende: inderdaad mooie planten en goede garantie alleen jammer van die loterij troep. Bakker kan zich beter bezig houden met het verkopen van bollen en planten.
Bakker antwoordde ook daarop. Dat ze inderdaad meer via de website willen verkopen, en dat ze daar hard mee bezig zijn.
Volgens mij snapt Bakker het niet. Ik en vele andere mensen willen wel bloemen, bollen en planten kopen, maar hebben geen zin in rare loterijen, die meer papier geven als de folders van Bakker.
Ook heb ik geen behoefte aan de nieuwe zet van Bakker: tegenwoordig krijg je er ook een folder bij van allerlei dingen die meer tellsell achtig zijn als dat ze iets met de tuin te maken hebben.
( zou dat toevallig Garant-o-matic zijn??? daar verkocht Bakker vroeger toch adressen aan???)
En de sproeiset is toch echt een sigaar uit eigen doos, iedereen weet dat niets gratis is!!!
Volgens mij is het goedkoopste produkt bij Bakker 1,50 euro, de verzendkosten 4,95 euro.
Als de Thomas Philips in Duitsland de sproeiset verkoopt voor 2,49 euro dan heeft Bakker hem zeker in grote aantallen kunnen kopen voor 1 euro per set, misschien nog wel minder.
Niemand gaat voor 1,50 bestellen, want niemand gaat meer verzendkosten betalen als het produkt.
Vervolgens kreeg ik een bericht van Jacques Bakker, wat een kwast.....
Ik kreeg het volgende bericht:
Hallo David, er is een discussie op de Bakker timeline aan het ontstaan, die nergens toe leidt en ook niet toevoegt aan de tuin-beleving op deze pagina. Ik neem aan dat je kranten/magazines leest of TV kijkt en dan kan het je niet ontgaan, dat het heel gebruikelijk is om extra's bij je bestelling aan te bieden. De Nederlandse consument is bekend met dit fenomeen en maakt er dankbaar gebruik van. Je belerende opmerkingen doen het voorkomen alsof de facebook lezer zo dom is, dat hij hiervoor gewaarschuwd moet worden. Hieruit spreekt weinig respect en is voor mij aanleiding om de discussie van facebook te verwijderen. Natuurlijk ben je van harte welkom om de Bakker facebook pagina te blijven bezoeken en je voordeel te doen met de vele tuintips, die dagelijks geplaatst worden. Mocht je in de toekomst nog wat onder de aandacht willen brengen, dan hoor ik graag van je. Gebruik hiervoor de "Bericht" optie [zoals ik nu gedaan heb], je vind hem naast de "Vind ik leuk" knop. Tot ziens en met vriendelijke groet,
Ik moet hier heel erg om lachen!
Meneer Bakker moet zich realiseren dat de gemiddelde Nederlander inderdaad dom is.
En dat juist hij hier dankbaar gebruik van maakt!
De gemiddelde Nederlander trapt inderdaad in zijn promotieacties.
Want stel dat het waar is, stel dat je inderdaad 50.000 euro wint????
Meespelen kost niets, alleen een bestelling. Tenzij mensen de heel kleine lettertjes kunnen lezen waarin staat dat men ook mee kan doen zonder te bestellen. Maar dat zal meneer Bakker wel gedaan hebben omdat het anders instrijd is met de wet.
Hoeveel mensen nemen geen 2- of meerjarig telefoonabbo met gratis telefoon????
Of met een gratis laptop erbij???
Is dat nou echt gratis.....ik zie dat als betalen in termijnen....
Wie weet krijgt dit nog eens een vervolg......ik wacht met spanning de brievenbus af op de volgende "promotieactie" van Bakker......
Dit per toeval omdat er een bestelling verkeerd bezorgd was. Per telefoon nam ik contact met ze op om te vragen wat ik met de geleverde planten moest doen. Het antwoord was dat ik ze zelf mocht houden...... De walnoot werd geplant in ons tuintje in Emmen en de rest van de planten gingen naar mijn schoonouders. De walnoot staat er nog steeds en is eigenlijk veel te groot voor de tuin!
Na de verhuizing naar Roswinkel heb ik zelf wat bollen en planten besteld bij Bakker.
Het is elke keer leuk om door de folder van Bakker te bladeren..........
Maar wat minder leuk is is al die troep over dat ik een prijs gewonnen heb. Soms wel meer dan tienduizend euro!
Er staat dan op de enveloppe dat ik die binnen 5 minuten moet open maken.
De rest zal ik jullie besparen, jullie zullen het waarschijnlijk al weten....
Een andere keer krijg je iets gratis bij de bestelling, een keer zou ik een soort houtenkuip krijgen, gratis bij mijn bestelde bloembollen.
Dit was echter een teleurstelling de diameter van dat ding was nog geen 30 cm en de hoogte misschien 15 cm....
Nu hebben ze weer een actie: een 2 delige luxe sproeiset helemaal gratis bij je bestelling.
Toevallig ken ik die sproeiset en weet ik waar die verkocht wordt voor nog geen 3 euro.
Bij de Action en bij Thomas Philips( winkel in Duitsland)
Deze week kwam ik toevallig op facebook de pagina van Bakker tegen.
Ik besloot daar eens te gaan kijken........
Er was een dame die graag de sproeiset wilde hebben, maar op dit moment niets had om te bestellen.
Bakker antwoordde dat ze misschien een bestelling kon doen voor buren, familie of vrienden.
Ik antwoordde dat je de sproeiset gewoon kon kopen voor een paar euro bij de Action.....
Bakkers antwoord was dat de sproeiset bij hen 100% gratis is...
Tegelijkertijd, in een ander bericht, stond het volgende: goede kwaliteit planten en goede garantie.
Ik zette daaronder ongeveer het volgende: inderdaad mooie planten en goede garantie alleen jammer van die loterij troep. Bakker kan zich beter bezig houden met het verkopen van bollen en planten.
Bakker antwoordde ook daarop. Dat ze inderdaad meer via de website willen verkopen, en dat ze daar hard mee bezig zijn.
Volgens mij snapt Bakker het niet. Ik en vele andere mensen willen wel bloemen, bollen en planten kopen, maar hebben geen zin in rare loterijen, die meer papier geven als de folders van Bakker.
Ook heb ik geen behoefte aan de nieuwe zet van Bakker: tegenwoordig krijg je er ook een folder bij van allerlei dingen die meer tellsell achtig zijn als dat ze iets met de tuin te maken hebben.
( zou dat toevallig Garant-o-matic zijn??? daar verkocht Bakker vroeger toch adressen aan???)
En de sproeiset is toch echt een sigaar uit eigen doos, iedereen weet dat niets gratis is!!!
Volgens mij is het goedkoopste produkt bij Bakker 1,50 euro, de verzendkosten 4,95 euro.
Als de Thomas Philips in Duitsland de sproeiset verkoopt voor 2,49 euro dan heeft Bakker hem zeker in grote aantallen kunnen kopen voor 1 euro per set, misschien nog wel minder.
Niemand gaat voor 1,50 bestellen, want niemand gaat meer verzendkosten betalen als het produkt.
Vervolgens kreeg ik een bericht van Jacques Bakker, wat een kwast.....
Ik kreeg het volgende bericht:
Hallo David, er is een discussie op de Bakker timeline aan het ontstaan, die nergens toe leidt en ook niet toevoegt aan de tuin-beleving op deze pagina. Ik neem aan dat je kranten/magazines leest of TV kijkt en dan kan het je niet ontgaan, dat het heel gebruikelijk is om extra's bij je bestelling aan te bieden. De Nederlandse consument is bekend met dit fenomeen en maakt er dankbaar gebruik van. Je belerende opmerkingen doen het voorkomen alsof de facebook lezer zo dom is, dat hij hiervoor gewaarschuwd moet worden. Hieruit spreekt weinig respect en is voor mij aanleiding om de discussie van facebook te verwijderen. Natuurlijk ben je van harte welkom om de Bakker facebook pagina te blijven bezoeken en je voordeel te doen met de vele tuintips, die dagelijks geplaatst worden. Mocht je in de toekomst nog wat onder de aandacht willen brengen, dan hoor ik graag van je. Gebruik hiervoor de "Bericht" optie [zoals ik nu gedaan heb], je vind hem naast de "Vind ik leuk" knop. Tot ziens en met vriendelijke groet,
Ik moet hier heel erg om lachen!
Meneer Bakker moet zich realiseren dat de gemiddelde Nederlander inderdaad dom is.
En dat juist hij hier dankbaar gebruik van maakt!
De gemiddelde Nederlander trapt inderdaad in zijn promotieacties.
Want stel dat het waar is, stel dat je inderdaad 50.000 euro wint????
Meespelen kost niets, alleen een bestelling. Tenzij mensen de heel kleine lettertjes kunnen lezen waarin staat dat men ook mee kan doen zonder te bestellen. Maar dat zal meneer Bakker wel gedaan hebben omdat het anders instrijd is met de wet.
Hoeveel mensen nemen geen 2- of meerjarig telefoonabbo met gratis telefoon????
Of met een gratis laptop erbij???
Is dat nou echt gratis.....ik zie dat als betalen in termijnen....
Wie weet krijgt dit nog eens een vervolg......ik wacht met spanning de brievenbus af op de volgende "promotieactie" van Bakker......
zondag 15 april 2012
Buren, een frustratie die aan mezelf ligt
Het laatste jaar denk ik vaak terug aan de tijd dat Edwin en ik op de Melis Stokelaan woonden in Den Haag.
We woonden op de eerste etage en beneden ons woonden een ouder echtpaar, waar we eigenlijk weinig contact mee hadden.
Twee honden hadden we toen, Bobbie en Tim. Na een tijdje werd ik elke keer door de buurvrouw opgewacht, als ik even weggeweest was. Dat ik even weg was kwam maar weinig voor maar het is soms onvermijdelijk.
Ze had overlast van de honden, en klaagde steen en been. En ze hoorde elke stap die wij in huis deden.
Nu zijn de huizen op de Melis Stokelaan ook wel erg gehorig. Wat wij niet wisten en ons ook niet werd verteld was dat haar man ernstig ziek was. Na het overlijden van haar man werd het klagen erger en erger.
Edwin is toen eens met haar gaan praten, want ik vond haar geklaag niet meer reeël. En ik kon mij toen niet meer bedwingen om haar uit te schelden voor oud zeikwijf. Edwin kwam erachter waarom ze klaagde. Haar man die ziek was, en later thuis opsterven lag en na zijn overlijden haar eenzaamheid waardoor ze alles hoorde.
Later ben ik zelf een aantal keren bij haar op de koffie geweest, dat was zelfs gezellig! Het klagen hield op, maar ik heb het geklaag toen nooit begrepen. Waarschijnlijk omdat je iemand anders zijn situatie nooit snapt en begrijpt als je die situatie zelf niet kent.
Ik vond het toen alleen maar oneerlijk, het is normaal dat je de normale burengeluiden hoort.
Nu spoel ik even door naar het heden!
Wat ik nu ga typen is niet om iemand zwart te maken en ook niet om om begrip te vragen.
Ik zet dit alleen maar neer om duidelijkheid te krijgen over mijn eigen irritatie, die vaak niet eens reeël is.
De verhuizing van Emmen naar Roswinkel heeft voor mij als reden gehad dat hier in huis alles gelijkvloers is en dat alles heel makkelijk aan te passen was voor het gebruik van mijn rolstoel, de ruimte en de rust.
Naast ons huis was toen een garage in aanbouw. Bij de gemeente heb ik toen uitgezocht wat daar nou de bedoeling van was. In de vergunning stond omschreven dat het garage en opslag was.
Een inschrijving bij de kamer van koophandel leerde mij dat de buurman een bedrijf heeft.
Dus ik dacht: garage klaar, 's morgens laden, 's avonds parkeren, No Problem...
Aan de andere kant groot landbouw bedrijf, was toen het depot van de Agrarische Unie.
Dit zorgt voor best wel wat vrachtverkeer en landbouwverkeer, echter in huis heb je daar geen geluidsoverlast van door de dubbele beglazing. Navraag hier in de buurt leerde dat de overlast van het landbouw bedrijf ook minimaal was.
Echter mijn irritatie komt van de garage van de buurman.
Al sinds we hier wonen is hij daarmee bezig.
Met machines lawaai...., soms wel een halve of hele dag.....maar misschien is dat zelfs wel voor mijn gevoel zo.
Soms lijkt het ook wel het geluid van een werkplaats.
Of hij heeft op marktplaats een maaimachine te koop staan, en de koper komt dan bij mij aan de deur om de maaimachine op te halen.
Sommige van de machines die hij gebruikt storen op de tv, zodat tv kijken dan onmogelijk is.
Het lijkt soms wel of ik naast een bedrijf ben komen wonen en niet in het rustige buitengebied van Emmen.
Klagen heb ik bij de buurman nog nooit gedaan, omdat ik mezelf steeds heb afgevraagd of het niet aan mezelf ligt.
Een keer heeft Edwin iets tegen de buurman gezegd over een lamp bij hem. Hij heeft dit mooi opgelost door de lamp een kwartslag te draaien. Echter toen waren wel zijn woorden, ik doe op mijn grond wat ik wil. Ik denkdat mijn reactie dan niet zo fijn zal zijn als ik daar iets mee zou moeten. Want na deze woorden van de buurman heb ik het idee dat je dan dus uitgepraat bent.
Vorige week met de kip, stond Edwin met de buren te praten waarbij de kip in de tuin zat.
Het ging over dat we hier zo fijn wonen.
De enige 2 zinnen die Edwin zei waren: "De enige overlast die wij soms hebben is van die garage. Het lijkt soms wel een werkplaats, vraag me af of dat wel helemaal de bedoeling is."
Ik zei later al tegen Edwin dat hij dat beter niet had kunnen zeggen.
Gister werd ik ineens achter over het hek geroepen door de buurman van de garage.
De 2 zinnen van Edwin waren totaal opgeblazen.
En toen de buurman weer zei: ik doe wat ik wil. Zei ik dat we uitgepraat waren en liep weg, waardoor de buurman ook weer geirriteerd was. Edwin is het later met de buurman uit gaan praten en het is weer goed nu.
De woorden die echer door mijn hoofd blijven spoken zijn: ik doe wat ik wil.
Dat de buurman een lantaarnpaal neer zet zonder vergunning, ja die heb je eigenlijk nodig. Zelfs voor een vlaggenmast heb je die nodig! Ben ik het opzich mee eens, vergunningen zijn vaak grote onzin.Die alleen bedacht zijn om de overheidskas te spekken.
Als mensen er maar geen overlast van hebben....hij heeft het toen opgelost en dan mag hij doen wat hij wil.
Maar aan alles wat iemand wil zit toch een grens??? Klagen hoef je dus niet te doen want hij doet wat hij wil zijn steeds zijn woorden, dan ben je in mijn ogen uitgepraat.
Andere kant en daar kan hij niets aan doen.
Is het misschien wel zo dat ook deze woorden: ik doe wat ik wil, verweven zijn met de grondslag van mijn irritatie.
Daardoor stoor ik me misschien wel aan die woorden.....
Hoewel de buurman daar totaal niets aan kan doen.
Ik zou zo graag willen doen wat ik wil.
Ik loop echter tegen steeds meer dingen aan die ik niet meer kan.
Gewoon zoiets simpels als een hond eten geven kan ik vaak niet eens.
Of een glas uit de kast pakken, Edwin zet dan een glas op het aanrecht voor hij naar zijn werk gaat.
De laatste 12 maanden is de irritatie aan de garage van de buurman groter geworden.
Ik klaag soms steen en been tegen Edwin, hij zal er wel soms gek van worden.
Soms zeg ik zelfs regel maar een makelaar en zet het huis maar te koop.
Hoewel dit natuurlijk eigenlijk niet is wat ik wil.
Waar komt het nou allemaal door?
De laatste 12 maanden gaat het ineens harder achteruit met mezelf.
Ik heb een periode gehad dat ik niet veel meer kon als op de bank liggen en een beetje lezen of tv kijken. Met de herrie van de trilplaat en de machines die storen op de tv. Autorijden ging niet dus het even ontvluchten kon ook niet.
Lopen kon ik een tijdje bijna niet. Edwin verzorgde alle beesten.
De gigantische hoofdpijnen, clusterhoofpijn, waarbij elk geluid, zelfs het lopen van de honden te veel was. Clusterhoofdpijn voelt als 2 brandende ijspriemen in je hoofd achter je oog. Meer over clusterhoofdpijn
Soms moest ik me van de bank af hijsen omdat de bel ging en er iemand voor de deur stond die een maaimachine op kwam halen, niet bij mij maar bij de buurman dus!
Ook dit gaf irritatie en stress wat weer negatief werkt op de clusterhoofdpijn.
Ik heb daar injecties voor maar die werken niet altijd.
Gevolg daarvan, meer stress en daardoor nog meer pijn.
Heb letterlijk met mijn hoofd tegen de muur aan zitten bonken.
Al zolang als dat we hier wonen staat mijn rolstoel naast mijn bed, af en toe gebruik ik hem.
Maar het is voor mij nog steeds een enorme drempel.
Mijn rug is helemaal scheef, waardoor ik pijn heb bij het lopen en ook mijn heup verrot is.
Soms knakt bij elke stap mijn heup. Eigenlijk moet ik een nieuwe heup, maar dat doen ze bij mij niet.
Normaal gaat een heup 15 jaar mee, bij mij gokken ze in het gunstigste geval op 3 jaar.
Ik kom dus een keer als ik 75 ben in aanmerking voor een nieuwe heup.
Opereren aan mijn rug willen ze niet, omdat er meer als 80% kans is dat ik dan een volledige dwarslaesie krijg, nu kan ik altijd tenminste nog iets.
Vaak als ik door mijn knieën buig kom ik niet meer omhoog.Soms houd mijn been er ineens mee op en val ik zomaar om, zo heb ik mijn sleutelbeen uit de kom gevallen.
Door de problemen met mijn rug zitten er een aantal zenuwen bekneld, waardoor ik last heb van zenuwpijnen. In het ziekenhuis moest ik kiezen wat ik belangrijk vond. Ik vond auto kunnen rijden belangrijk en daarom krijg ik elk kwartaal een prik in mijn rug. Die prik is dus tegen de pijn in mijn been.
Meer als pijnbestrijding kunnen ze niet doen, en dan nog alleen op een bepaalde plek, nog niet eens overal.
Door dit alles ben ik een stuk sneller geirriteerd en soms onzeker over dingen.
In mijn omgeving is een hoop onbegrip en maar weinig mensen die zich een voorstelling kunnen maken van hoe het is. Ook daardoor ben ik weer sneller geirriteerd.
Er is een periode geweest van ruim 6 maanden dat ik alleen maar thuis gezeten heb. Ik kon geen autorijden en kon bijna niets. Ik verveelde me soms zelfs zo erg dat ik koffietijd ging kijken!
Dit was precies in de periode dat de buurman ging bestraten en dat geeft natuurlijk een enorme herrie, dat was bij mij de druppel.
Maar klagen bij de buurman?
Nee, het ligt niet allemaal aan de buurman.
Het merendeel zal bij mij liggen, ben veel te snel geirriteerd.
Hij is nou eenmaal aan het verbouwen en er iets moois van aan het maken.
En zonder geluid geen verbouwing.
En door de irritatie ga je er ook dingen bij halen die er eigenlijk helemaal niet toe doen.
Zoals of hij nu een bedrijf daar heeft met een werkplaats of niet.
Stel hij heeft als hobbie auto's pimpen...dat kan ook geluidsoverlast geven....mag hij dan zijn hobbie niet meer uitvoeren.
Het ligt dus aan mezelf.
Enige dat ik hoop is dat hij er wat moois van maakt.
En dat hij wat meer afstand neemt van de woorden: ik doe wat ik wil, want dat kan natuurlijk eigenlijk niet, overal zit een grens aan.
Ik hoop dat we wat leuker met elkaar om kunnen gaan, gewoon als buren.
Een ding kan de buurman wel wat aan doen, een bord bij de oprit naar de garage zetten met zijn adres. Dan komen er hier geen mensen meer om tuinmachines te halen.
Nu ga ik nog even terug naar de oude buurvrouw uit Den Haag.....
Ik snap het nu zo goed....je kunt soms door de eigen angsten, frustraties, verdriet en woede over je ziektes en handicaps zo oneerlijk zijn!
We woonden op de eerste etage en beneden ons woonden een ouder echtpaar, waar we eigenlijk weinig contact mee hadden.
Twee honden hadden we toen, Bobbie en Tim. Na een tijdje werd ik elke keer door de buurvrouw opgewacht, als ik even weggeweest was. Dat ik even weg was kwam maar weinig voor maar het is soms onvermijdelijk.
Ze had overlast van de honden, en klaagde steen en been. En ze hoorde elke stap die wij in huis deden.
Nu zijn de huizen op de Melis Stokelaan ook wel erg gehorig. Wat wij niet wisten en ons ook niet werd verteld was dat haar man ernstig ziek was. Na het overlijden van haar man werd het klagen erger en erger.
Edwin is toen eens met haar gaan praten, want ik vond haar geklaag niet meer reeël. En ik kon mij toen niet meer bedwingen om haar uit te schelden voor oud zeikwijf. Edwin kwam erachter waarom ze klaagde. Haar man die ziek was, en later thuis opsterven lag en na zijn overlijden haar eenzaamheid waardoor ze alles hoorde.
Later ben ik zelf een aantal keren bij haar op de koffie geweest, dat was zelfs gezellig! Het klagen hield op, maar ik heb het geklaag toen nooit begrepen. Waarschijnlijk omdat je iemand anders zijn situatie nooit snapt en begrijpt als je die situatie zelf niet kent.
Ik vond het toen alleen maar oneerlijk, het is normaal dat je de normale burengeluiden hoort.
Nu spoel ik even door naar het heden!
Wat ik nu ga typen is niet om iemand zwart te maken en ook niet om om begrip te vragen.
Ik zet dit alleen maar neer om duidelijkheid te krijgen over mijn eigen irritatie, die vaak niet eens reeël is.
De verhuizing van Emmen naar Roswinkel heeft voor mij als reden gehad dat hier in huis alles gelijkvloers is en dat alles heel makkelijk aan te passen was voor het gebruik van mijn rolstoel, de ruimte en de rust.
Naast ons huis was toen een garage in aanbouw. Bij de gemeente heb ik toen uitgezocht wat daar nou de bedoeling van was. In de vergunning stond omschreven dat het garage en opslag was.
Een inschrijving bij de kamer van koophandel leerde mij dat de buurman een bedrijf heeft.
Dus ik dacht: garage klaar, 's morgens laden, 's avonds parkeren, No Problem...
Aan de andere kant groot landbouw bedrijf, was toen het depot van de Agrarische Unie.
Dit zorgt voor best wel wat vrachtverkeer en landbouwverkeer, echter in huis heb je daar geen geluidsoverlast van door de dubbele beglazing. Navraag hier in de buurt leerde dat de overlast van het landbouw bedrijf ook minimaal was.
Echter mijn irritatie komt van de garage van de buurman.
Al sinds we hier wonen is hij daarmee bezig.
Met machines lawaai...., soms wel een halve of hele dag.....maar misschien is dat zelfs wel voor mijn gevoel zo.
Soms lijkt het ook wel het geluid van een werkplaats.
Of hij heeft op marktplaats een maaimachine te koop staan, en de koper komt dan bij mij aan de deur om de maaimachine op te halen.
Sommige van de machines die hij gebruikt storen op de tv, zodat tv kijken dan onmogelijk is.
Het lijkt soms wel of ik naast een bedrijf ben komen wonen en niet in het rustige buitengebied van Emmen.
Klagen heb ik bij de buurman nog nooit gedaan, omdat ik mezelf steeds heb afgevraagd of het niet aan mezelf ligt.
Een keer heeft Edwin iets tegen de buurman gezegd over een lamp bij hem. Hij heeft dit mooi opgelost door de lamp een kwartslag te draaien. Echter toen waren wel zijn woorden, ik doe op mijn grond wat ik wil. Ik denkdat mijn reactie dan niet zo fijn zal zijn als ik daar iets mee zou moeten. Want na deze woorden van de buurman heb ik het idee dat je dan dus uitgepraat bent.
Vorige week met de kip, stond Edwin met de buren te praten waarbij de kip in de tuin zat.
Het ging over dat we hier zo fijn wonen.
De enige 2 zinnen die Edwin zei waren: "De enige overlast die wij soms hebben is van die garage. Het lijkt soms wel een werkplaats, vraag me af of dat wel helemaal de bedoeling is."
Ik zei later al tegen Edwin dat hij dat beter niet had kunnen zeggen.
Gister werd ik ineens achter over het hek geroepen door de buurman van de garage.
De 2 zinnen van Edwin waren totaal opgeblazen.
En toen de buurman weer zei: ik doe wat ik wil. Zei ik dat we uitgepraat waren en liep weg, waardoor de buurman ook weer geirriteerd was. Edwin is het later met de buurman uit gaan praten en het is weer goed nu.
De woorden die echer door mijn hoofd blijven spoken zijn: ik doe wat ik wil.
Dat de buurman een lantaarnpaal neer zet zonder vergunning, ja die heb je eigenlijk nodig. Zelfs voor een vlaggenmast heb je die nodig! Ben ik het opzich mee eens, vergunningen zijn vaak grote onzin.Die alleen bedacht zijn om de overheidskas te spekken.
Als mensen er maar geen overlast van hebben....hij heeft het toen opgelost en dan mag hij doen wat hij wil.
Maar aan alles wat iemand wil zit toch een grens??? Klagen hoef je dus niet te doen want hij doet wat hij wil zijn steeds zijn woorden, dan ben je in mijn ogen uitgepraat.
Andere kant en daar kan hij niets aan doen.
Is het misschien wel zo dat ook deze woorden: ik doe wat ik wil, verweven zijn met de grondslag van mijn irritatie.
Daardoor stoor ik me misschien wel aan die woorden.....
Hoewel de buurman daar totaal niets aan kan doen.
Ik zou zo graag willen doen wat ik wil.
Ik loop echter tegen steeds meer dingen aan die ik niet meer kan.
Gewoon zoiets simpels als een hond eten geven kan ik vaak niet eens.
Of een glas uit de kast pakken, Edwin zet dan een glas op het aanrecht voor hij naar zijn werk gaat.
De laatste 12 maanden is de irritatie aan de garage van de buurman groter geworden.
Ik klaag soms steen en been tegen Edwin, hij zal er wel soms gek van worden.
Soms zeg ik zelfs regel maar een makelaar en zet het huis maar te koop.
Hoewel dit natuurlijk eigenlijk niet is wat ik wil.
Waar komt het nou allemaal door?
De laatste 12 maanden gaat het ineens harder achteruit met mezelf.
Ik heb een periode gehad dat ik niet veel meer kon als op de bank liggen en een beetje lezen of tv kijken. Met de herrie van de trilplaat en de machines die storen op de tv. Autorijden ging niet dus het even ontvluchten kon ook niet.
Lopen kon ik een tijdje bijna niet. Edwin verzorgde alle beesten.
De gigantische hoofdpijnen, clusterhoofpijn, waarbij elk geluid, zelfs het lopen van de honden te veel was. Clusterhoofdpijn voelt als 2 brandende ijspriemen in je hoofd achter je oog. Meer over clusterhoofdpijn
Soms moest ik me van de bank af hijsen omdat de bel ging en er iemand voor de deur stond die een maaimachine op kwam halen, niet bij mij maar bij de buurman dus!
Ook dit gaf irritatie en stress wat weer negatief werkt op de clusterhoofdpijn.
Ik heb daar injecties voor maar die werken niet altijd.
Gevolg daarvan, meer stress en daardoor nog meer pijn.
Heb letterlijk met mijn hoofd tegen de muur aan zitten bonken.
Al zolang als dat we hier wonen staat mijn rolstoel naast mijn bed, af en toe gebruik ik hem.
Maar het is voor mij nog steeds een enorme drempel.
Mijn rug is helemaal scheef, waardoor ik pijn heb bij het lopen en ook mijn heup verrot is.
Soms knakt bij elke stap mijn heup. Eigenlijk moet ik een nieuwe heup, maar dat doen ze bij mij niet.
Normaal gaat een heup 15 jaar mee, bij mij gokken ze in het gunstigste geval op 3 jaar.
Ik kom dus een keer als ik 75 ben in aanmerking voor een nieuwe heup.
Opereren aan mijn rug willen ze niet, omdat er meer als 80% kans is dat ik dan een volledige dwarslaesie krijg, nu kan ik altijd tenminste nog iets.
Vaak als ik door mijn knieën buig kom ik niet meer omhoog.Soms houd mijn been er ineens mee op en val ik zomaar om, zo heb ik mijn sleutelbeen uit de kom gevallen.
Door de problemen met mijn rug zitten er een aantal zenuwen bekneld, waardoor ik last heb van zenuwpijnen. In het ziekenhuis moest ik kiezen wat ik belangrijk vond. Ik vond auto kunnen rijden belangrijk en daarom krijg ik elk kwartaal een prik in mijn rug. Die prik is dus tegen de pijn in mijn been.
Meer als pijnbestrijding kunnen ze niet doen, en dan nog alleen op een bepaalde plek, nog niet eens overal.
Door dit alles ben ik een stuk sneller geirriteerd en soms onzeker over dingen.
In mijn omgeving is een hoop onbegrip en maar weinig mensen die zich een voorstelling kunnen maken van hoe het is. Ook daardoor ben ik weer sneller geirriteerd.
Er is een periode geweest van ruim 6 maanden dat ik alleen maar thuis gezeten heb. Ik kon geen autorijden en kon bijna niets. Ik verveelde me soms zelfs zo erg dat ik koffietijd ging kijken!
Dit was precies in de periode dat de buurman ging bestraten en dat geeft natuurlijk een enorme herrie, dat was bij mij de druppel.
Maar klagen bij de buurman?
Nee, het ligt niet allemaal aan de buurman.
Het merendeel zal bij mij liggen, ben veel te snel geirriteerd.
Hij is nou eenmaal aan het verbouwen en er iets moois van aan het maken.
En zonder geluid geen verbouwing.
En door de irritatie ga je er ook dingen bij halen die er eigenlijk helemaal niet toe doen.
Zoals of hij nu een bedrijf daar heeft met een werkplaats of niet.
Stel hij heeft als hobbie auto's pimpen...dat kan ook geluidsoverlast geven....mag hij dan zijn hobbie niet meer uitvoeren.
Het ligt dus aan mezelf.
Enige dat ik hoop is dat hij er wat moois van maakt.
En dat hij wat meer afstand neemt van de woorden: ik doe wat ik wil, want dat kan natuurlijk eigenlijk niet, overal zit een grens aan.
Ik hoop dat we wat leuker met elkaar om kunnen gaan, gewoon als buren.
Een ding kan de buurman wel wat aan doen, een bord bij de oprit naar de garage zetten met zijn adres. Dan komen er hier geen mensen meer om tuinmachines te halen.
Nu ga ik nog even terug naar de oude buurvrouw uit Den Haag.....
Ik snap het nu zo goed....je kunt soms door de eigen angsten, frustraties, verdriet en woede over je ziektes en handicaps zo oneerlijk zijn!
vrijdag 30 maart 2012
Konijnen terugkoppelen
Gisterochtend een heel gedoe gehad....
Ik wilde alle konijnen weer bijelkaar in een hok.
Op facebook hebben jullie kunnen lezen dat Knorretje apart zat, nou inmiddels was dat dus Nina die apart zat.
Want elke keer als we Knorretje terug zetten in het grote hok dat ging Nina Knorretje bijten en op haar rijden.
Wilde ik ze allemaal weer bij elkaar dan moest ik echt de tijd nemen om ze echt terug te koppelen.
Ik heb een aparte ren gepakt, waar geen enkele geur van een van de konijnen aan zit.
Heb Nina en Knorretje daarin gezet en ben ernast gaan zitten met een bak koffie.
Ik begon om 8:30, worteltjes in die ren en wat biks.
Elke keer ging Nina op Knorretje rijden en Knorretje ging dan rondjes rennen waarbij Nina haar vast hield in haar nek en zo mee getrokken werd.
Van angst ging Knorretje elke keer stampen.......zouden ze gaan vechten dacht ik nog even....
Na een uur besloot ik Rex er ook bij te zetten....en ja ik zat er nog steeds naast, was wel koud gister!
Dit ging iets beter...hoewel...als Rex er genoeg van had dan ging hij op Nina rijden. Zo klein en zwak als hij is hij doet het toch!
Dat rijden is overigens pure dominantie, kijken wie de baas is.
Rond 10:30 heb ik ze allemaal in het grote hok gezet nadat ik eerst nog wat stro en houtvezel uit het aparte hok in het grote hok heb gelegd, misschien helpt dat dacht ik.
In het grote hok begon het gedonder weer, maar ik was er wel van overtuigd dat er geen gewonden zullen vallen.
Ze hadden nu wel meer ruimte, dus de dames konden elkaar wat makkelijker ontlopen.
Het was inmiddels alleen nog dat Nina achter Knorretje aanjaagde.
Om ongeveer 11:30 besloot ik dat het klaar was, ze zitten nu weer samen in het grote hok.
De komende dagen zal Nina nog wel achter Knorretje aan zitten, maar ze hebben al uit een bakje samen biks gegeten dus het zal wel loslopen...leuk zitten ze weer gezellig samen!
Het koppelen van konijnen is soms een heel gedoe.
Zeker konijnen die elkaar helemaal niet kennen kun je niet zomaar bijelkaar zetten.
Er bestaat altijd de mogelijkheid dat ze gaan vechten op leven en dood.
Maar dat er plukken haar in het rondvliegen en dat er gereden wordt door het dominante konijn is heel normaal.
Toen we Rex en Knorretje bij de knaagdieropvang gingen halen moesten we Nina ook meenemen om ze te koppelen. Dat heeft toen ook een tijdje geduurd en duurde thuis in het hok ook nog een paar dagen.
We moesten toen wel lachen om een vrouw die daar was die was helemaal in paniek toen haar konijn gekoppeld werd aan e ander konijn en dat er nogal heftig aan toe ging...hoewel heftig...normaal..rijden, stampen en plukken haar die in het rondvliegen.Die haalde haar konijn meteen uit dat hok , maarja als je dat doet moet je weer helemaal opnieuw beginnen met koppelen. Ik hoorde later van een van de medewerkers van de knaagdierenopvang dat het koppelen ook niet gelukt was, omdat die vrouw steeds haar konijn oppakte.
Ben blij dat onze konijntje nu weer samen zitten...het zal vast goed gaan, al zal het wel een paar dagen duren eer alles weer helemaal rustig is.
Ik wilde alle konijnen weer bijelkaar in een hok.
Op facebook hebben jullie kunnen lezen dat Knorretje apart zat, nou inmiddels was dat dus Nina die apart zat.
Want elke keer als we Knorretje terug zetten in het grote hok dat ging Nina Knorretje bijten en op haar rijden.
Wilde ik ze allemaal weer bij elkaar dan moest ik echt de tijd nemen om ze echt terug te koppelen.
Ik heb een aparte ren gepakt, waar geen enkele geur van een van de konijnen aan zit.
Heb Nina en Knorretje daarin gezet en ben ernast gaan zitten met een bak koffie.
Ik begon om 8:30, worteltjes in die ren en wat biks.
Elke keer ging Nina op Knorretje rijden en Knorretje ging dan rondjes rennen waarbij Nina haar vast hield in haar nek en zo mee getrokken werd.
Van angst ging Knorretje elke keer stampen.......zouden ze gaan vechten dacht ik nog even....
Na een uur besloot ik Rex er ook bij te zetten....en ja ik zat er nog steeds naast, was wel koud gister!
Dit ging iets beter...hoewel...als Rex er genoeg van had dan ging hij op Nina rijden. Zo klein en zwak als hij is hij doet het toch!
Dat rijden is overigens pure dominantie, kijken wie de baas is.
Rond 10:30 heb ik ze allemaal in het grote hok gezet nadat ik eerst nog wat stro en houtvezel uit het aparte hok in het grote hok heb gelegd, misschien helpt dat dacht ik.
In het grote hok begon het gedonder weer, maar ik was er wel van overtuigd dat er geen gewonden zullen vallen.
Ze hadden nu wel meer ruimte, dus de dames konden elkaar wat makkelijker ontlopen.
Het was inmiddels alleen nog dat Nina achter Knorretje aanjaagde.
Om ongeveer 11:30 besloot ik dat het klaar was, ze zitten nu weer samen in het grote hok.
De komende dagen zal Nina nog wel achter Knorretje aan zitten, maar ze hebben al uit een bakje samen biks gegeten dus het zal wel loslopen...leuk zitten ze weer gezellig samen!
Het koppelen van konijnen is soms een heel gedoe.
Zeker konijnen die elkaar helemaal niet kennen kun je niet zomaar bijelkaar zetten.
Er bestaat altijd de mogelijkheid dat ze gaan vechten op leven en dood.
Maar dat er plukken haar in het rondvliegen en dat er gereden wordt door het dominante konijn is heel normaal.
Toen we Rex en Knorretje bij de knaagdieropvang gingen halen moesten we Nina ook meenemen om ze te koppelen. Dat heeft toen ook een tijdje geduurd en duurde thuis in het hok ook nog een paar dagen.
We moesten toen wel lachen om een vrouw die daar was die was helemaal in paniek toen haar konijn gekoppeld werd aan e ander konijn en dat er nogal heftig aan toe ging...hoewel heftig...normaal..rijden, stampen en plukken haar die in het rondvliegen.Die haalde haar konijn meteen uit dat hok , maarja als je dat doet moet je weer helemaal opnieuw beginnen met koppelen. Ik hoorde later van een van de medewerkers van de knaagdierenopvang dat het koppelen ook niet gelukt was, omdat die vrouw steeds haar konijn oppakte.
Ben blij dat onze konijntje nu weer samen zitten...het zal vast goed gaan, al zal het wel een paar dagen duren eer alles weer helemaal rustig is.
donderdag 22 maart 2012
Update tussendoor
Ben nu weer eens een keer achterlijk vroeg wakker.
Denk dat het komt omdat ik erg druk met vanalles en nog wat geweest ben de afgelopen week.
Zei gisteravond tegen Edwin ook dat ik druk in mijn hoofd was.
Ben druk met de beesten geweest, de vogels, de konijnen en het paard van de buurman.
Knorretjes is schijnzwanger en dat geeft nogal wat problemen.
De andere voedster wil op haar rijden en zit aan Knorretje en aan Rex te knagen.
Gisteravond dus maar Nina apart gezet en Knorretje weer bij Rex.
Ben deze week ook druk in de weer geweest met de gloster kanarie(s) dat verhaal kun je lezen op het voliere blog!
Het nieuwe hok in mijn vogelhok schiet ook al lekker op. Hoewel ik ook een paar dagen niets gedaan heb aan het hok, het was me te zwaar. Morgen is Edwin vrij en dan gaat de vloer erin!
Het was een drukke week maar ook wel weer een leuke week.
Ik heb alleen besloten dat de week vandaag voor mij afgelopen is, ik ga vandaag van het mooie weer genieten. Lekker onder de kastanjeboom!
Oja over het paard van de buurman, dat wij water geven.
Het staat in een kleine weide naast onze tuin, vorig jaar stond hij er ook.
Het is een heel lief paard, alleen een beetje zielig. Eenzaam.
Hij zoekt echt contact loopt achter mij aan en zelfs achter de honden aan.
Ook vindt hij het geweldig als de honden aan de andere kant van het hek heen en weer rennen, hij daagt ze zelfs uit! n hij vindt het heel erg leuk dat ik een paar keer per dag bij hem kom kijken en hem even aai.
Vandaag zal hij wel weer water moeten, er zal wel weer 1 ton leeg zijn. Als ik die niet vul dan gaat hij ermee voetballen.Gister heeft hij mij, nadat hij gedronken had, helemaal nat gemaakt! Het was net of hij dat expres deed.
Ik zal hem binnenkort eens filmen!
Denk dat het komt omdat ik erg druk met vanalles en nog wat geweest ben de afgelopen week.
Zei gisteravond tegen Edwin ook dat ik druk in mijn hoofd was.
Ben druk met de beesten geweest, de vogels, de konijnen en het paard van de buurman.
Knorretjes is schijnzwanger en dat geeft nogal wat problemen.
De andere voedster wil op haar rijden en zit aan Knorretje en aan Rex te knagen.
Gisteravond dus maar Nina apart gezet en Knorretje weer bij Rex.
Ben deze week ook druk in de weer geweest met de gloster kanarie(s) dat verhaal kun je lezen op het voliere blog!
Het nieuwe hok in mijn vogelhok schiet ook al lekker op. Hoewel ik ook een paar dagen niets gedaan heb aan het hok, het was me te zwaar. Morgen is Edwin vrij en dan gaat de vloer erin!
Het was een drukke week maar ook wel weer een leuke week.
Ik heb alleen besloten dat de week vandaag voor mij afgelopen is, ik ga vandaag van het mooie weer genieten. Lekker onder de kastanjeboom!
Oja over het paard van de buurman, dat wij water geven.
Het staat in een kleine weide naast onze tuin, vorig jaar stond hij er ook.
Het is een heel lief paard, alleen een beetje zielig. Eenzaam.
Hij zoekt echt contact loopt achter mij aan en zelfs achter de honden aan.
Ook vindt hij het geweldig als de honden aan de andere kant van het hek heen en weer rennen, hij daagt ze zelfs uit! n hij vindt het heel erg leuk dat ik een paar keer per dag bij hem kom kijken en hem even aai.
Vandaag zal hij wel weer water moeten, er zal wel weer 1 ton leeg zijn. Als ik die niet vul dan gaat hij ermee voetballen.Gister heeft hij mij, nadat hij gedronken had, helemaal nat gemaakt! Het was net of hij dat expres deed.
Ik zal hem binnenkort eens filmen!
dinsdag 20 maart 2012
Filmpjes van vandaag
Ik zal de filmpjes van vandaag toevoegen aan deze pagina.
Kijk dus nog eens terug op deze pagina voor meer filmpjes!
Kijk dus nog eens terug op deze pagina voor meer filmpjes!
Verrassing! 3 reeën voor het huis
Ging ik vanmorgen even bij het paard van de buurman kijken, dat geven wij water.
Kom ik terug via het door ons gemaakte paadje tussen de coniveren, en wat zie ik op de weg vlakbij ons huis lopen????
3 reeën!
Ik twijfelde geen moment en ben naar binnen geraced....achterdeur was dicht dus ik moest omlopen.
Met mijn camera in de hand de oprit op geraced.
Ze waren al ver ver ver weg...maar ik heb ze wel op beeld.
Dat was nog eens een verrassing!
Kom ik terug via het door ons gemaakte paadje tussen de coniveren, en wat zie ik op de weg vlakbij ons huis lopen????
3 reeën!
Ik twijfelde geen moment en ben naar binnen geraced....achterdeur was dicht dus ik moest omlopen.
Met mijn camera in de hand de oprit op geraced.
Ze waren al ver ver ver weg...maar ik heb ze wel op beeld.
Dat was nog eens een verrassing!
maandag 12 maart 2012
Druk weekend achter de rug.
Het was een druk weekend.
En een vervelend weekend, Rex ziek en een Gloster man overleden.
Met Rex gaat het goed, de is nu weer terug bij de andere konijnen.
Hij moet nog wel pijnstillers en oogzalf. Ook moeten we hem goed in de gaten houden, hij moet aankomen.
Wat de gloster betreft is het afwachten. Hebben eerst stad en land af gezocht naar een ander koppel om de eieren over te leggen of laer door hen de jongen groot te laten brengen.
Echter omdat het middenin het broedzeizoen is, is er geen koppel te vinden, alleen mannen.
Na mailen met diverse ervaren glosterkwekers is het advies, geen andere man erbij, de pop accepteerd dat echt niet. Ook niet de eieren weghalen, dan raakt de pop helemaal van slag.
De pop moet het dus alleen doen, en dat wordt erg zwaar voor haar.
Het is hopen dat zij het redt en dat ze ook de jongen groot kan brengen.
Mocht er na het uitkippen van de jongen iets gebeuren met haar, dan zal ik het zelf moeten doen.
Handopfok dus, jongen in de warmte kast en elke 2 uur voeren, dag en nacht.
Ook dat is natuurlijk geen garantie dat het dan lukt, maar voor mij het proberen dan waard.
Ik was geloof ik ook niet erg gezellig zaterdag overdag. Heb er nog steeds de P over in dat de man is overleden. Zeker omdat er geen duidelijke oorzaak is. De avond ervoor rond 19:30 heb ik alle vogels in het vogelhok nog schoon water en eten gegeven. Toen leefde de gloster man nog. Oud was hij ook niet, hij was uit 2009. Ik heb zo de zenuwen dat de pop het straks ook niet redt, ik hoop zo van wel.
Zaterdagavond de verjaardag van Hannie, druk....en voor mij was alles maar moeilijk te volgen...was er met mijn gedachten niet bij. Dacht alleen eraan of de gloster pop de volgende morgen nog zou leven.
Kwamen pas laat thuis. Heb de volgende morgen aan Edwin gevraagd of hij wou kijken hoe het met de gloster pop was. Gelukkig leefde ze nog.
Gisterochtend vroeg begonnen met het verzorgen van de beesten. Jonge zebravinken uit de volière gevangen en in een kamervolière gedaan, hebben de overige vogels wat meer rust. De jonge zebravinken waren een beetje vervelend, die gingen alle nesten af. Heb ook nog een mooi koppeltje zebravinken bijelkaar gezet in een broedkooi. En ik ga komende week proberen een van de kippen broeds te krijgen. Dan kan zij kuikens uitbroeden!
Heb steeds in de gaten gehouden hoe het met de gloster pop gaat, heb gezie dat zij het nest af gaat om te eten en te drinken, het gaat dus nog goed!
Komende week dus Rex en de gloster extra verzorgen en in de gaten houden.
Ook zullen er weer jongen geringd moeten worden.
Vanaf zondag verwacht ik dat de gloster eieren uit kunnen komen.
Deze week de nesten van de agapornissen in orde maken, hoewel ik geen idee heb of het mannetjes en vrouwtjes zijn.
Het nieuwe koppel gouldamadines krijgen misschien ook een nest.
Misschien heeft onze nesten maker deze week ons bestelde vogelhotel klaar, voor in de volière.
Als het mooi weer blijft kan ik ook nog wat dingen in de tuin gaan doen.
En ik ben weer kwarteleieren aan het sparen voor in de broedmachine en voor de kwartels wil ik nog een hok buiten maken.
Er zal wel weer vanalles tussendoor komen en ik hoop dat het lichamelijk allemaal lukt.
Vooral dat in de tuin....ligt nog een hoop blad wat geruimd moet worden...
Het zal wel weer een drukke week worden....maar als het goed is hebben we er mooi weer bij!
En een vervelend weekend, Rex ziek en een Gloster man overleden.
Met Rex gaat het goed, de is nu weer terug bij de andere konijnen.
Hij moet nog wel pijnstillers en oogzalf. Ook moeten we hem goed in de gaten houden, hij moet aankomen.
Wat de gloster betreft is het afwachten. Hebben eerst stad en land af gezocht naar een ander koppel om de eieren over te leggen of laer door hen de jongen groot te laten brengen.
Echter omdat het middenin het broedzeizoen is, is er geen koppel te vinden, alleen mannen.
Na mailen met diverse ervaren glosterkwekers is het advies, geen andere man erbij, de pop accepteerd dat echt niet. Ook niet de eieren weghalen, dan raakt de pop helemaal van slag.
De pop moet het dus alleen doen, en dat wordt erg zwaar voor haar.
Het is hopen dat zij het redt en dat ze ook de jongen groot kan brengen.
Mocht er na het uitkippen van de jongen iets gebeuren met haar, dan zal ik het zelf moeten doen.
Handopfok dus, jongen in de warmte kast en elke 2 uur voeren, dag en nacht.
Ook dat is natuurlijk geen garantie dat het dan lukt, maar voor mij het proberen dan waard.
Ik was geloof ik ook niet erg gezellig zaterdag overdag. Heb er nog steeds de P over in dat de man is overleden. Zeker omdat er geen duidelijke oorzaak is. De avond ervoor rond 19:30 heb ik alle vogels in het vogelhok nog schoon water en eten gegeven. Toen leefde de gloster man nog. Oud was hij ook niet, hij was uit 2009. Ik heb zo de zenuwen dat de pop het straks ook niet redt, ik hoop zo van wel.
Zaterdagavond de verjaardag van Hannie, druk....en voor mij was alles maar moeilijk te volgen...was er met mijn gedachten niet bij. Dacht alleen eraan of de gloster pop de volgende morgen nog zou leven.
Kwamen pas laat thuis. Heb de volgende morgen aan Edwin gevraagd of hij wou kijken hoe het met de gloster pop was. Gelukkig leefde ze nog.
Gisterochtend vroeg begonnen met het verzorgen van de beesten. Jonge zebravinken uit de volière gevangen en in een kamervolière gedaan, hebben de overige vogels wat meer rust. De jonge zebravinken waren een beetje vervelend, die gingen alle nesten af. Heb ook nog een mooi koppeltje zebravinken bijelkaar gezet in een broedkooi. En ik ga komende week proberen een van de kippen broeds te krijgen. Dan kan zij kuikens uitbroeden!
Heb steeds in de gaten gehouden hoe het met de gloster pop gaat, heb gezie dat zij het nest af gaat om te eten en te drinken, het gaat dus nog goed!
Komende week dus Rex en de gloster extra verzorgen en in de gaten houden.
Ook zullen er weer jongen geringd moeten worden.
Vanaf zondag verwacht ik dat de gloster eieren uit kunnen komen.
Deze week de nesten van de agapornissen in orde maken, hoewel ik geen idee heb of het mannetjes en vrouwtjes zijn.
Het nieuwe koppel gouldamadines krijgen misschien ook een nest.
Misschien heeft onze nesten maker deze week ons bestelde vogelhotel klaar, voor in de volière.
Als het mooi weer blijft kan ik ook nog wat dingen in de tuin gaan doen.
En ik ben weer kwarteleieren aan het sparen voor in de broedmachine en voor de kwartels wil ik nog een hok buiten maken.
Er zal wel weer vanalles tussendoor komen en ik hoop dat het lichamelijk allemaal lukt.
Vooral dat in de tuin....ligt nog een hoop blad wat geruimd moet worden...
Het zal wel weer een drukke week worden....maar als het goed is hebben we er mooi weer bij!
zaterdag 10 maart 2012
Het hele verhaal van Rex
Rex komt uit de knaagdierenopvang uit Wittewierum.
Het is een dwergkonijn van het rex-ras hij is gefokt voor tentoonstellingen, maar voldeed niet aan de eisen en zou voor zijn vachtje naar de slacht gaan. Zo is hij bij de knaagdierenopvang beland.
Hij had dar een heel slecht gebit, lange voortanden en haken aan de kiezen.
Door de dierenarts van de knaagdierenopvang, zijn de voortanden getrokken en de kiezen bij geslepen.
Zij waren daar dus in de volle overtuiging dat hij geen voortanden meer had, dus kreeg hij niet echt iets te knabbelen. Nadat we hem een paar dagen hadden had hij problemen met zijn ogen.
Naar onze eigen dierenarts dus! Ik verdacht zijn kiezen, voortanden zou hij toch niet hebben.
Echter toen bleek dat hij ontzettend lange voortanden had, die helemaal scheef staan.En hij had toen enorme haken aan zijn gebit.
Hij is toen in dezelfde week nog geholpen aan zijn gebit.
Daarna ging het ontzettend goed met hem, at weer normaal, knabbelde weer lekker aan alles.
6 weken geleden was het knaagdieren spreekuur, toen is Rex ingeent en is zijn gebit bekeken, zag er toen goed uit, wat kleine haakjes aan de kiezen maar niets om ons druk om te maken.
Eergister heb ik de konijntje een snoepje gegeven en de konijntjes eens goed bekeken, het was lekker weer dus heb bij de konijntjes buiten een kopje koffie gedronken. Rex zag er goed uit, was levendig en at goed.
Gisterochtend besloot Edwin een uurtje langer in bed te blijven, dus besloot ik om de kippen en de konijnen eten te geven. In het konijnenhok wilde ik het voerbakje neerzetten, Knorretje deed niet echt aardig en gooide Rex om, hij bleef voor dood liggen.....Ik zette hem weer rechtop, en kwam erachter dat het een hoopje botjes was, enorm mager. Knorretje gooide hem weer om en hij bleef weer voor dood liggen. Ik dacht werkelijk dat hij dood ging. In paniek ramde ik tegen het keukenraam en Edwin kwam naar buiten. Edwin pakte Rex op en die schrok ook. Ik keek naar zijn voortandjes maar die waren niet echt lang, naar mijn idee, verder kun je het gebit van een konijn zonder hulpmiddelen niet zien.
Normaal vindt Rex het ook niet leuk om opgepakt te worden, nu deed hij niets. Het was een zielig hoopje.
Om 8:30 de dierenarts gebeld en verteld wat er aan de hand was. Ze hadden pas om 15:30 tijd maar als het slechter ging dan kon ik terecht op een spoedplek. Ik moest hem de hele dag in de gaten houden.
Kijken of hij wel dronk en iets at. Drinken en eten ging moeilijk.
Om 14:15 ging de telefoon het was Edwin, hij was onderweg naar huis. Toen hij zijn auto parkeerde stond ik al met Rex en een draaiende motor op de oprit. We konden meteen weg.
Bij de dierenarts hadden we dit keer Fransje, zij had net een dag eerder een cursus over het gebit van konijnen gehad. Ze onderzocht hem en keek in zijn bekje. Enorme haken en wonden in zijn wangen.
Zijn voortanden waren inderdaad niet te lang maar Fransje vertelde dat ze wel problemen veroorzaken door het trekken van de voortanden, zonder de papil goed te verwijderen, zijn de wortels verder naar binnen gegroeid, daardoor heeft Rex steeds problemen met zijn ogen en pruttelt hij een beetje. Zijnvoortanden nu nog trekken heeft geen zin meer want als de holte waar de traanbuis zit geirriteerd is zal het altijd zo blijven.
Hebben hem gewogen, in augustus 2011 woog hij 1.15 Kg nu nog maar 0.85 Kg, dat is voor zo'n klein konijntje een boel gewichts verlies. Fransje zei er moet iets aan die kiezen gebeuren maar het is vrijdagavond, als ik er nu mee kom bij de assistentes gaan ze gillen, maar ik ga het vragen. Ik zei meteen vraag maar of ze het gewoon doen voor Rex en voor ons. En gelukkig wilde ze het meteen doen, wachten tot na het weekend was volgens ons allemaal onverantwoord.
Hij moest wel de nacht binnen blijven, en binnen blijven tot we zeker wisten dat hij zelf weer eet.
Om 17:30 moesten we de dierenarts weer bellen, als we geluk hadden konden we hem om 20:00 ophalen en anders pas om 22:00 uur.
We moesten dus een kooi voor binnen hebben, zijn dus meteen langs de dierenwinkel in Emmen gereden. Enzijn daarna koffie gaan drinken bij Hannie.
Dierenarts gebeld en we konden hem om 19:00 ophalen!!!
Dus stonden we daar om 19:00 uur. Heb nog gevraagd of wij iets konden doen dat beter is voor Rex om zijn kiezen en tanden kort te houden maar meer dan we al doen kunnen we niet doen.
Doordat hij zo'n slecht gebit heeft zal het wel vaker gebeuren en daar kan niemand wat aan doen.
Hij slaap nu nog in de slaapkamer, strakkies maar eens kijken of hij wat eet. Anders moeten we de dwangvoeding gebruiken die we hebben meegekregen.
Komende dagen hem dus goed in de gaten houden en zijn pijnstillers geven en hij moet vanzelf weer aankomen, ook daar kunnen wij niets aan doen.
Het zal vast weer goed komen met Rex.
volgende week zal ik weer een bericht typen over hoe het met hem verder gaat....
Het is een dwergkonijn van het rex-ras hij is gefokt voor tentoonstellingen, maar voldeed niet aan de eisen en zou voor zijn vachtje naar de slacht gaan. Zo is hij bij de knaagdierenopvang beland.
Hij had dar een heel slecht gebit, lange voortanden en haken aan de kiezen.
Door de dierenarts van de knaagdierenopvang, zijn de voortanden getrokken en de kiezen bij geslepen.
Zij waren daar dus in de volle overtuiging dat hij geen voortanden meer had, dus kreeg hij niet echt iets te knabbelen. Nadat we hem een paar dagen hadden had hij problemen met zijn ogen.
Naar onze eigen dierenarts dus! Ik verdacht zijn kiezen, voortanden zou hij toch niet hebben.
Echter toen bleek dat hij ontzettend lange voortanden had, die helemaal scheef staan.En hij had toen enorme haken aan zijn gebit.
Hij is toen in dezelfde week nog geholpen aan zijn gebit.
Daarna ging het ontzettend goed met hem, at weer normaal, knabbelde weer lekker aan alles.
6 weken geleden was het knaagdieren spreekuur, toen is Rex ingeent en is zijn gebit bekeken, zag er toen goed uit, wat kleine haakjes aan de kiezen maar niets om ons druk om te maken.
Eergister heb ik de konijntje een snoepje gegeven en de konijntjes eens goed bekeken, het was lekker weer dus heb bij de konijntjes buiten een kopje koffie gedronken. Rex zag er goed uit, was levendig en at goed.
Gisterochtend besloot Edwin een uurtje langer in bed te blijven, dus besloot ik om de kippen en de konijnen eten te geven. In het konijnenhok wilde ik het voerbakje neerzetten, Knorretje deed niet echt aardig en gooide Rex om, hij bleef voor dood liggen.....Ik zette hem weer rechtop, en kwam erachter dat het een hoopje botjes was, enorm mager. Knorretje gooide hem weer om en hij bleef weer voor dood liggen. Ik dacht werkelijk dat hij dood ging. In paniek ramde ik tegen het keukenraam en Edwin kwam naar buiten. Edwin pakte Rex op en die schrok ook. Ik keek naar zijn voortandjes maar die waren niet echt lang, naar mijn idee, verder kun je het gebit van een konijn zonder hulpmiddelen niet zien.
Normaal vindt Rex het ook niet leuk om opgepakt te worden, nu deed hij niets. Het was een zielig hoopje.
Om 8:30 de dierenarts gebeld en verteld wat er aan de hand was. Ze hadden pas om 15:30 tijd maar als het slechter ging dan kon ik terecht op een spoedplek. Ik moest hem de hele dag in de gaten houden.
Kijken of hij wel dronk en iets at. Drinken en eten ging moeilijk.
Om 14:15 ging de telefoon het was Edwin, hij was onderweg naar huis. Toen hij zijn auto parkeerde stond ik al met Rex en een draaiende motor op de oprit. We konden meteen weg.
Bij de dierenarts hadden we dit keer Fransje, zij had net een dag eerder een cursus over het gebit van konijnen gehad. Ze onderzocht hem en keek in zijn bekje. Enorme haken en wonden in zijn wangen.
Zijn voortanden waren inderdaad niet te lang maar Fransje vertelde dat ze wel problemen veroorzaken door het trekken van de voortanden, zonder de papil goed te verwijderen, zijn de wortels verder naar binnen gegroeid, daardoor heeft Rex steeds problemen met zijn ogen en pruttelt hij een beetje. Zijnvoortanden nu nog trekken heeft geen zin meer want als de holte waar de traanbuis zit geirriteerd is zal het altijd zo blijven.
Hebben hem gewogen, in augustus 2011 woog hij 1.15 Kg nu nog maar 0.85 Kg, dat is voor zo'n klein konijntje een boel gewichts verlies. Fransje zei er moet iets aan die kiezen gebeuren maar het is vrijdagavond, als ik er nu mee kom bij de assistentes gaan ze gillen, maar ik ga het vragen. Ik zei meteen vraag maar of ze het gewoon doen voor Rex en voor ons. En gelukkig wilde ze het meteen doen, wachten tot na het weekend was volgens ons allemaal onverantwoord.
Hij moest wel de nacht binnen blijven, en binnen blijven tot we zeker wisten dat hij zelf weer eet.
Om 17:30 moesten we de dierenarts weer bellen, als we geluk hadden konden we hem om 20:00 ophalen en anders pas om 22:00 uur.
We moesten dus een kooi voor binnen hebben, zijn dus meteen langs de dierenwinkel in Emmen gereden. Enzijn daarna koffie gaan drinken bij Hannie.
Dierenarts gebeld en we konden hem om 19:00 ophalen!!!
Dus stonden we daar om 19:00 uur. Heb nog gevraagd of wij iets konden doen dat beter is voor Rex om zijn kiezen en tanden kort te houden maar meer dan we al doen kunnen we niet doen.
Doordat hij zo'n slecht gebit heeft zal het wel vaker gebeuren en daar kan niemand wat aan doen.
Hij slaap nu nog in de slaapkamer, strakkies maar eens kijken of hij wat eet. Anders moeten we de dwangvoeding gebruiken die we hebben meegekregen.
Komende dagen hem dus goed in de gaten houden en zijn pijnstillers geven en hij moet vanzelf weer aankomen, ook daar kunnen wij niets aan doen.
Het zal vast weer goed komen met Rex.
volgende week zal ik weer een bericht typen over hoe het met hem verder gaat....
zondag 4 maart 2012
Op de fiets door het leven en veel te hard trappen
De meeste mensen leven te snel, op een bepaalde leeftijd hebben ze dan alles al gehad, denken zij.
Alleen blijven ze door trappen op hun fietsje, ik zeg fietsje, omdat dat fietsje steeds kleiner wordt.
En zij moeten omdat dat fietsje zo klein is of harder trappen of hun wereld wordt steeds kleiner omdat ze minder snel vooruit komen, maar zij blijven wel totaal gefocust trappen!
Van al dat trappen worden die mensen humeurig en willen ze eigenlijk het trappen opgeven.
Uiteindelijk staan ze stil.
Als ze dan zo moe zijn van al dat trappen en dus stil staan, dan komt de onvrede.
Onderweg hebben ze zoveel gemist, door de vermoeidheid zien ze ook de weg niet meer als een glad fietspad maar als een hobbelige keienweg. Op de fiets opstappen willen ze niet meer. Op het eerste bankje wat zij lopend tegenkomen gaan ze zitten en ze blijven vooral zitten.
Ze zijn uitgefietst en nemen zichzelf voor om ook nooit meer op te stappen.
De weg wordt in hun ogen ineens een zandweg, de fietsketting verroest, de banden staan plat en het begint ook nog eens te regenen.
Alleen zien zij dus niet dat alles hetzelfde is en dat eigenlijk de zon schijnt.
Mokkend en mompelend blijven ze zitten.
De reis is klaar.............
Mensen die ze niet kennen jagen ze van het bankje, de mensen die ze wel kennen komen steeds minder.
Vrienden vragen weleens om samen door te fietsen, maar steeds krijgen ze te horen dat dat niet kan, de ketting is verroest en de banden staan plat.
Heel soms proberen ze het toch, maar fietsen wordt steeds moeilijker en op de hobbelige weg vallen ze om. Woedend en teleurgesteld smijten ze dan de fiets op de grond, hun goedbedoelende vrienden krijgen daar dan de schuld van.
Steeds meer vrienden blijven ook maar weg, een enkeling probeert het zelfs om hen lopend mee te krijgen.
Maar zelfs lopend willen zij niet meer....
Op het bankje langs het fietspad maken zij hun eigen wereld, grauw en grijs, in de regen.
Terwijl het bankje op een fantastisch mooi plekje staat, bij een heel mooie eendenvijver waar in het voorjaar jonge eendjes zijn.
Soms zien ze wel een silhouet van een eendje en denken ze aan vroeger, toen scheen de zon en gingen ze de jonge eendjes voeren. Vroeger gingen ze naar de vijver veel verder weg, door de grauwe lucht zien ze dat enkele kilometers verderop de zon schijnt, boven de prachtige vijver van vroeger.
Toch wagen ze een poging om naar de zonnige vijver te schuifelen, maar als ze daar aankomen is ook deze vijver grauw en grijs.
De reis is nu echt klaar besluiten ze.
Ze lopen weer terug naar het bankje en bekijken voor de laatste maal hun fiets.
Vroeger was de fiets geweldig, nu is het een verroest rotding, schroot...
Uit onvrede donderen ze de fiets in de vijver en besluiten ik blijf hier op het bankje.
De winters zijn koud en eenzaam.
Bijna niemand komt ze meer bezoeken op het bankje, iedereen hebben ze weggejaagd.
Ze hebben geen doel meer en zien geen geluk meer voor zichzelf.
Na jaren op het bankje gezeten te hebben, krabbelen ze zich overeind, ondersteunend met een gevonden stok, lopen ze dichter naar de vijver. Ondanks dat het grauw en grijs is zien ze in het water hun eigen spiegelbeeld. Ze zien hun grijze haren en alle rimpels in hun gezicht, ze denken terug aan hoe het vroeger was. Nu hebben ze alles en iedereen weggejaagd, ze hebben niets meer en zien ook geen toekomst meer, ook realiseren ze zich dat zij zichzelf altijd te kort hebben gedaan.
Tijdens het altijd maar snelle fietsen gingen ze aan de mooie dingen voorbij. Ze bedenken zich dat als ze eerder weer op de fiets gestapt waren dat alles dan anders was gelopen.
De vrienden hadden ze dan nog en de wereld was nog steeds mooi geweest net als vroeger, misschien wel iets anders maar ze hadden er toch een stuk geluk uit kunnen halen.
En ze krijgen ineens enorm veel spijt, van spijt en verdriet springen ze in de vijver om hun fiets eruit te halen, ze willen het toch nog proberen, maar helaas ze verdrinken want zwemmen lukt ook niet meer.
Soms 's morgens vroeg in de mist boven een vijver kun je nog het silouet zien van iemand die heel zijn leven veel te hard gefietst heeft, misschien dat er daarom zoveel fietsen in het water liggen.....
Alleen blijven ze door trappen op hun fietsje, ik zeg fietsje, omdat dat fietsje steeds kleiner wordt.
En zij moeten omdat dat fietsje zo klein is of harder trappen of hun wereld wordt steeds kleiner omdat ze minder snel vooruit komen, maar zij blijven wel totaal gefocust trappen!
Van al dat trappen worden die mensen humeurig en willen ze eigenlijk het trappen opgeven.
Uiteindelijk staan ze stil.
Als ze dan zo moe zijn van al dat trappen en dus stil staan, dan komt de onvrede.
Onderweg hebben ze zoveel gemist, door de vermoeidheid zien ze ook de weg niet meer als een glad fietspad maar als een hobbelige keienweg. Op de fiets opstappen willen ze niet meer. Op het eerste bankje wat zij lopend tegenkomen gaan ze zitten en ze blijven vooral zitten.
Ze zijn uitgefietst en nemen zichzelf voor om ook nooit meer op te stappen.
De weg wordt in hun ogen ineens een zandweg, de fietsketting verroest, de banden staan plat en het begint ook nog eens te regenen.
Alleen zien zij dus niet dat alles hetzelfde is en dat eigenlijk de zon schijnt.
Mokkend en mompelend blijven ze zitten.
De reis is klaar.............
Mensen die ze niet kennen jagen ze van het bankje, de mensen die ze wel kennen komen steeds minder.
Vrienden vragen weleens om samen door te fietsen, maar steeds krijgen ze te horen dat dat niet kan, de ketting is verroest en de banden staan plat.
Heel soms proberen ze het toch, maar fietsen wordt steeds moeilijker en op de hobbelige weg vallen ze om. Woedend en teleurgesteld smijten ze dan de fiets op de grond, hun goedbedoelende vrienden krijgen daar dan de schuld van.
Steeds meer vrienden blijven ook maar weg, een enkeling probeert het zelfs om hen lopend mee te krijgen.
Maar zelfs lopend willen zij niet meer....
Op het bankje langs het fietspad maken zij hun eigen wereld, grauw en grijs, in de regen.
Terwijl het bankje op een fantastisch mooi plekje staat, bij een heel mooie eendenvijver waar in het voorjaar jonge eendjes zijn.
Soms zien ze wel een silhouet van een eendje en denken ze aan vroeger, toen scheen de zon en gingen ze de jonge eendjes voeren. Vroeger gingen ze naar de vijver veel verder weg, door de grauwe lucht zien ze dat enkele kilometers verderop de zon schijnt, boven de prachtige vijver van vroeger.
Toch wagen ze een poging om naar de zonnige vijver te schuifelen, maar als ze daar aankomen is ook deze vijver grauw en grijs.
De reis is nu echt klaar besluiten ze.
Ze lopen weer terug naar het bankje en bekijken voor de laatste maal hun fiets.
Vroeger was de fiets geweldig, nu is het een verroest rotding, schroot...
Uit onvrede donderen ze de fiets in de vijver en besluiten ik blijf hier op het bankje.
De winters zijn koud en eenzaam.
Bijna niemand komt ze meer bezoeken op het bankje, iedereen hebben ze weggejaagd.
Ze hebben geen doel meer en zien geen geluk meer voor zichzelf.
Na jaren op het bankje gezeten te hebben, krabbelen ze zich overeind, ondersteunend met een gevonden stok, lopen ze dichter naar de vijver. Ondanks dat het grauw en grijs is zien ze in het water hun eigen spiegelbeeld. Ze zien hun grijze haren en alle rimpels in hun gezicht, ze denken terug aan hoe het vroeger was. Nu hebben ze alles en iedereen weggejaagd, ze hebben niets meer en zien ook geen toekomst meer, ook realiseren ze zich dat zij zichzelf altijd te kort hebben gedaan.
Tijdens het altijd maar snelle fietsen gingen ze aan de mooie dingen voorbij. Ze bedenken zich dat als ze eerder weer op de fiets gestapt waren dat alles dan anders was gelopen.
De vrienden hadden ze dan nog en de wereld was nog steeds mooi geweest net als vroeger, misschien wel iets anders maar ze hadden er toch een stuk geluk uit kunnen halen.
En ze krijgen ineens enorm veel spijt, van spijt en verdriet springen ze in de vijver om hun fiets eruit te halen, ze willen het toch nog proberen, maar helaas ze verdrinken want zwemmen lukt ook niet meer.
Soms 's morgens vroeg in de mist boven een vijver kun je nog het silouet zien van iemand die heel zijn leven veel te hard gefietst heeft, misschien dat er daarom zoveel fietsen in het water liggen.....
zondag 26 februari 2012
Soms loopt een dag heel anders en ik aan het eind niet meer...
Gister liep de dag heel anders als verwacht.
Het plan gister was boodschappen doen, nog een extra kooi halen en de volière schoonmaken.
Maar het liep allemaal anders. Na de boodschappen,eerst stad en land afgereden opzoek naar een geschikte kooi voor een gouldamadine pop, zodat er maar 1 koppel in de kooi zit die we nu hebben.
Op marktplaats had ik al gekeken en daar stond niet naar mijn smaak op binnen 50 km.
Toen dus naar Duitsland gereden, eerst naar een tuincentrum. Ook daar geen kooi te vinden alleen minikooitjes. Maar tot mijn verbazing hadden ze wel mooie Vanda-orchideeën, Hannie is hier al lang naar opzoek, dus Hannie gebeld en we moesten hem maar meenemen voor haar, natuurlijk voor mezelf ook een meegenomen.
Door gereden naar een grote dierenwinkel in Meppen, ook geen kooi naar onze smaak.
Toen bedacht Edwin dat er een Wellkoop in Klazienaveen zat, op naar de Wellkoop dus.
Bij de Wellkoop hadden ze alleen een veel te grote kooi, dat werd het dus ook niet.
Maar ze hadden wel andere dingen waar we nog naar opzoek waren. Een andere voerbak voor in het kippenhok bij de haan en ook een gritbakje. Ook vond ik nog onkruidzaden, vinden de vogels erg lekker.
Vervolgens op weg naar de Intratuin in Emmen. Onderweg bedacht ik me dat misschien verzendhuis Witjes ( groothandel in huisdierbenodigdheden) wel kooien had, daar dus langsgereden terwijl we bedachten dat Witjes op zaterdag dicht is, was ook zo de auto van Rita stond er niet.
Aangekomen bij de Intratuin, halve winkel door om bij de dierenafdeling te komen.
Ook niets naar onze smaak.....
Het lijkt wel of mensen per definitie een vogel in een minikooitje willen houden.
Langs de orchideeën gelopen bij de Intratuin, wow die denken zeker dat ze van goud zijn.
Vreselijk duur dus, maarja ik heb ook al zoveel orchideeën, dus was ook niet opzoek.
Toen besloten we nog even te kijken bij dierenwinkel Jumper in Emmen en daarna door te gaan naar Hannie, daar waren we dan toch in de buurt.
En ja hoor, eindelijk bij Jumper zijn we geslaagd!
Met kooi, orchideeën en andere spulletjes richting Hannie dus.....
Bij Hannie de Vanda afgegeven en 2 koppen koffie gedronken.
Onderweg bespraken we dat het schoonmaken van de volière dan maar morgen kwam.
Inmiddels was het al 17:00 uur.
Thuis aangekomen snel wat gedronken, kippen en konijntje gevoerd.
Toen de nieuwe kooi in orde gemaakt en een van de gouldamadine popjes erin gezet.
Weer tijd voor wat drinken, begint Edwin na te denken...zielig dat ene vogeltje alleen....
Heeft hij natuurlijk gelijk in.
Ik zei dus ik ben zo terug en ging naar mijn kamer.
Achter mijn computer naar marktplaats, zoeken naar een gouldamadine man, tijdens het zoeken viel mijn oog op wat anders en ik vond een gouldamadine man.
Ik liet de 2 advertenties open staan en zei tegen Edwin dat hij de 2 advertenties eens moest bekijken.
De advertentie van de gouldamadine man moest hij lezen en de andere gewoon eens bekijken.
Al snel had Edwin het niet meer over een gouldamadine.
Maar vroeg hij waar ik die 2 wilde neerzetten. Ik had al een plek, in mijn kamer.
Welke vogels het zijn en het verhaal van die vogels vertel ik op het andere blog:http://voliereblogroswinkel.blogspot.com/2012/02/2-nieuwe-bewoners.html
Na de mensen van de advertentie gebeld te hebben, liep ik van de woonkamer naar mijn kamer.
Onderweg kwam ik Tim tegen, ik moet er nog steeds aan wennen dathij niet goed ziet.
Ik had dus verwacht dat hij de aan de kant zou gaan, echter badluck...en ik lag op de grond.
Edwin heeft mij overeind geholpen.
Toen snel de aanhanger aan de auto,naar de pin automaat in Nieuw-Weerdinge.
Onderweg kwam ik tot de ontdekking dat we een loper voor de twee vogels vergeten waren.
Na het pinnen weer terug naar huis dus.
Daarna onderweg naar Stadskanaal.
Vogels opgehaald en weer terug naar huis.
Eenmaal thuis begon mijn heup weer tegen te werken.
Ik kon niets meer en mijn koek was op....
Het was al 20:00 uur, Edwin heeft alleen die vieze kooi van die vogels schoongemaakt.
En om 20:30 heb ik nog pillen genomen en een boterham gegeten, na 21:30 weet ik niets meer.
Ik ben in slaap gevallen op de bank.
Rond 1:30 weer wakker, mezelf van de bank gesleept en achter mijn pc.
Soms loopt een dag dus heel anders en is het drukker dan dat eigenlijk goed voor me is.
Heb te veel gelopen.
Het plan gister was boodschappen doen, nog een extra kooi halen en de volière schoonmaken.
Maar het liep allemaal anders. Na de boodschappen,eerst stad en land afgereden opzoek naar een geschikte kooi voor een gouldamadine pop, zodat er maar 1 koppel in de kooi zit die we nu hebben.
Op marktplaats had ik al gekeken en daar stond niet naar mijn smaak op binnen 50 km.
Toen dus naar Duitsland gereden, eerst naar een tuincentrum. Ook daar geen kooi te vinden alleen minikooitjes. Maar tot mijn verbazing hadden ze wel mooie Vanda-orchideeën, Hannie is hier al lang naar opzoek, dus Hannie gebeld en we moesten hem maar meenemen voor haar, natuurlijk voor mezelf ook een meegenomen.
Door gereden naar een grote dierenwinkel in Meppen, ook geen kooi naar onze smaak.
Toen bedacht Edwin dat er een Wellkoop in Klazienaveen zat, op naar de Wellkoop dus.
Bij de Wellkoop hadden ze alleen een veel te grote kooi, dat werd het dus ook niet.
Maar ze hadden wel andere dingen waar we nog naar opzoek waren. Een andere voerbak voor in het kippenhok bij de haan en ook een gritbakje. Ook vond ik nog onkruidzaden, vinden de vogels erg lekker.
Vervolgens op weg naar de Intratuin in Emmen. Onderweg bedacht ik me dat misschien verzendhuis Witjes ( groothandel in huisdierbenodigdheden) wel kooien had, daar dus langsgereden terwijl we bedachten dat Witjes op zaterdag dicht is, was ook zo de auto van Rita stond er niet.
Aangekomen bij de Intratuin, halve winkel door om bij de dierenafdeling te komen.
Ook niets naar onze smaak.....
Het lijkt wel of mensen per definitie een vogel in een minikooitje willen houden.
Langs de orchideeën gelopen bij de Intratuin, wow die denken zeker dat ze van goud zijn.
Vreselijk duur dus, maarja ik heb ook al zoveel orchideeën, dus was ook niet opzoek.
Toen besloten we nog even te kijken bij dierenwinkel Jumper in Emmen en daarna door te gaan naar Hannie, daar waren we dan toch in de buurt.
En ja hoor, eindelijk bij Jumper zijn we geslaagd!
Met kooi, orchideeën en andere spulletjes richting Hannie dus.....
Bij Hannie de Vanda afgegeven en 2 koppen koffie gedronken.
Onderweg bespraken we dat het schoonmaken van de volière dan maar morgen kwam.
Inmiddels was het al 17:00 uur.
Thuis aangekomen snel wat gedronken, kippen en konijntje gevoerd.
Toen de nieuwe kooi in orde gemaakt en een van de gouldamadine popjes erin gezet.
Weer tijd voor wat drinken, begint Edwin na te denken...zielig dat ene vogeltje alleen....
Heeft hij natuurlijk gelijk in.
Ik zei dus ik ben zo terug en ging naar mijn kamer.
Achter mijn computer naar marktplaats, zoeken naar een gouldamadine man, tijdens het zoeken viel mijn oog op wat anders en ik vond een gouldamadine man.
Ik liet de 2 advertenties open staan en zei tegen Edwin dat hij de 2 advertenties eens moest bekijken.
De advertentie van de gouldamadine man moest hij lezen en de andere gewoon eens bekijken.
Al snel had Edwin het niet meer over een gouldamadine.
Maar vroeg hij waar ik die 2 wilde neerzetten. Ik had al een plek, in mijn kamer.
Welke vogels het zijn en het verhaal van die vogels vertel ik op het andere blog:http://voliereblogroswinkel.blogspot.com/2012/02/2-nieuwe-bewoners.html
Na de mensen van de advertentie gebeld te hebben, liep ik van de woonkamer naar mijn kamer.
Onderweg kwam ik Tim tegen, ik moet er nog steeds aan wennen dathij niet goed ziet.
Ik had dus verwacht dat hij de aan de kant zou gaan, echter badluck...en ik lag op de grond.
Edwin heeft mij overeind geholpen.
Toen snel de aanhanger aan de auto,naar de pin automaat in Nieuw-Weerdinge.
Onderweg kwam ik tot de ontdekking dat we een loper voor de twee vogels vergeten waren.
Na het pinnen weer terug naar huis dus.
Daarna onderweg naar Stadskanaal.
Vogels opgehaald en weer terug naar huis.
Eenmaal thuis begon mijn heup weer tegen te werken.
Ik kon niets meer en mijn koek was op....
Het was al 20:00 uur, Edwin heeft alleen die vieze kooi van die vogels schoongemaakt.
En om 20:30 heb ik nog pillen genomen en een boterham gegeten, na 21:30 weet ik niets meer.
Ik ben in slaap gevallen op de bank.
Rond 1:30 weer wakker, mezelf van de bank gesleept en achter mijn pc.
Soms loopt een dag dus heel anders en is het drukker dan dat eigenlijk goed voor me is.
Heb te veel gelopen.
Abonneren op:
Posts (Atom)