Het was een grappige chocolade bruine Labrador.
Hij heette Diesel en deelde zijn huis met een man, vrouw, 2 kinderen, een jackrussellterriër en 2 katten.
Met de oudere jackrussell zagen we die familie bijna nooit lopen.
Diesel vonden we maar een zielig puppie, hij kreeg amper opvoeding en was broodmager.
Van de een op de andere dag verdween Diesel uit de buurt, niemand zag hem meer.
Dat Edwin en ik gingen verhuizen naar Roswinkel, ging als een lopend vuurtje door de straat heen.
Zo hoorde de man van het gezin dus ook dat we verhuisde.
Op een middag liep ik weer voor zijn woning langs met mijn honden.
De man begon een praatje met mij en vertelde dat zijn kinderen allergisch waren voor honden en katten.
Hij wou van zijn huisdieren af....
Ik had toen mijn besluit al genomen.....Diesel zou met ons meegaan.
Maar eerst moest ik Edwin nog overhalen. Tot mijn verbazing was dit geen probleem, Edwin zag het ook meteen zitten.
De dag erna kwam ik de man weer tegen.....toen moest hij Diesel kwijt omdat hij ging scheiden.
Het was mij nu echt duidelijk dat ze Diesel gewoon in een opwelling haden genomen, misschien wel omdat de kinderen een pup leuk vonden.
We spraken af dat we Diesel zouden ophalen als we zouden verhuizen.
Een paar dagen erna liepen Edwin en ik langs het huis van de familie, Diesel werd naar buiten gehaald en er werd gezegd dat hij mank liep, dit kwam volgens de man omdat hij in het bos geweest was.
We geloofden er niets van....Diesel zal wel een schop gehad hebben ofzo. Want Diesel was ook ineens heel erg schrikkerig.
Toch zagen we het nog steeds zitten om Desel mee te nemen, hij was nog jong dus het komt wel goed.
Een paar dagen nadat we de sleutel kregen, hoorde de man dat ook....we moesten even bij he langskomen.
Het was een puinhoop in dat huis, er was een pad naar de bank van 2 voeten breed.
Alles was even vol en even goor.
Er werd verteld dat Diesel gerust de hele dag in een bench kon zitten.
En dat Diesel veel sloopte en dat hij eigenlijk niet uit gelaten hoefde te worden want ze hadden een plek in de tuin. Die liet de man ons ook zien....tussen alle rotzooi was 1m2 vrij waar Diesel zijn behoefte kon doen.
Edwin en ik wisten genoeg en we hadden genoeg gezien....we keken elkaar aan en besloten: Diesel mee en nu weg.
Er werd ons nog een hondenpaspoort in de handen gedrukt, een bench en een zak met het goedkoopste van het goedkoopste hondenvoer, waarvan we hem maar 1 kopje per dag hoefde te geven.
En we kregen nog een waarschuwing mee: Er was 1 probleem met Diesel: hij lekt uit zijn bek als hij gedronken heeft.
Nouja....belachelijk allemaal.
In ons nieuwe huis had Diesel meteen veel plezier in de tuin.
De bench zette ik in de gang neer maar die heeft er maar 1 uur gestaan.
Want Diesel ging de bench in en kwam er niet meer uit....dus weg die bench.
Dezelfde dag nog langs de dierenarts met Diesel.
Ello ( dierenarts) zei dat Diesel wel wat kilo's erbij moest hebben.
En Ello kwam erachter dat Diesel een schimmelinfectie had, waarschijnlijk door slechte hygiene in huis bij de vorige eigenaar.
Ik bedoel maar..................................
Het heeft lang geduurd maar Diesel is niet meer zo schrikkerig en is de nodige kilo's aangekomen ( is nu mooi op gewicht)
Lübeck als pup, samen met Diesel aan het slapen |
Nu heeft hij zich prima aangepast in de groep hier.
We noemen hem vaak chocola en ook daar luisterd hij naar...tis net of hij er vrolijk van wordt..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten