Westerlingen in Drenthe

Westerlingen, zo noemen de Drenten, mensen die van voorbij Zwolle komen.
En al helemaal mensen uit de grote steden.

Soms kijken de Drenten, totaal zonder reden, op tegen westerlingen.
Alsof westerlingen iets bijzonders zijn.

Ook klagen Drenten vaak over westerlingen.
Ze zouden zich hier niet aanpassen en alles hier willen veranderen.

In Drenthe verschilt het heel erg, waar iemand uit Drenthe vandaan komt.
Uit een klein gehucht of uit een groot dorp, zoals bijvoorbeeld Emmen.

Laat ik beginnen met de Drentse taol (taal). Mensen uit de kleinere dorpen slikken vaak letters in waardoor het gesprek niet meer te volgen is, het lijkt een beetje op het geknauw uit Groningen.
Mensen uit Emmen spreken nauwelijks meer echt Drents, maar het Nederlands bij de kinderen is ook erg slecht. Ik snap dan ook niet dat mensen in Emmen heel graag willen dat hun kinderen op school les krijgen in de Drentse taal.

Drenten zouden stug zijn, dit is niet mijn ervaring, maar het zit in mijn ogen iets anders in elkaar.
Een Drent kijkt eerst vanaf een afstand de kat uit de boom.
En heeft na het kijken zijn mening al snel klaar.
Die mening zien ze dan ook vaak als waarheid.

Oja, roddelen, ik denk dat dat hier meer opvalt, omdat in sommige straten of dorpen hele families bijelkaar wonen en je dus van een afstand heel de familie soap meemaakt.
In een stad woont iedereen naar mijn idee toch wat meer verspreid en bemoeien mensen zich toch wat minder met elkaar.

Het geroddel is soms wel grappig, in ons vorige huis gingen de meest vreemde verhalen door de straat.
Van het verhaal dat Edwin en ik met een koffertje met geld uit Den Haag waren gekomen tot het verhaal dat Edwin mijn broer was en onze moeder een heel klein Indisch vrouwtje met korte beentjes die je bijna nooit zag.
Ik vond het allemaal prima, ik kon er wel om lachen.

Opvallend vond ik altijd het verhaal van mijn moeder als zij met de trein kwam.
Ze vertelde dan altijd dat ze de jongeren zo beleefd vond iedereen zegt elkaar gedag ook al kent men elkaar niet.
Ik ben daarover na gaan denken waarom zeggen mensen elkaar gedag als ze elkaar niet kennen.
En waarom doen mensen in bijvoorbeeld Den Haag dat niet?
Ik ben dat toen eens uit gaan zoeken hoe dat kwam.
Uit een onderzoek bleek dat mensen uit een dorp meer begaan zijn met hun woonplaats.
Dit in tegenstelling tot stedelingen die meer op zichzelf gericht zijn.
Ook liet dat onderzoek zien dat een hoge bevolkingsdichtheid leidde tot apathie richting de omgeving.
Maar nu ben ik misschien weer dwars, ik ben het met dat onderzoek niet helemaal eens!
Het echte dorpse is bijvoorbeeld in Emmen, al jaren ver te zoeken.
En zeker bij de jeugd. Ik denk meer dat het gewoonte en de buitenkant is.

Een Drent doet namelijk altijd zijn best om je te helpen of om aardig gevonden te worden.
Maar na iets meer als 10 jaar in Drenthe ben ik er nooit achter gekomen wat Drenten nu daadwerkelijk van je vinden.
Dat heb ik altijd alleen terug gehoord via de roddels.

Hier in Roswinkel spelen heel andere dingen als in Emmen.
Je moet hier als westerling niet gaan wonen als je niet tegen de veeteelt kan, of denkt dat te kunnen veranderen, of denkt dat je het beter weet.

Ook ben ik blij dat wij buiten de bebouwde kom van Roswinkel wonen en niet in het dorp zelf.
We hebben eigenlijk maar met een van de uren contact en dat is ook maar af en toe.
In het dorp roddelen ze over vanalles en nog wat, dat is hier misschien ook wel maar daar hoor ik dus niets van.

Hier doet iedereen waar hij zin in heeft. Dat is aan de ene kant prettig maar soms ook niet.

Met aanpassen bedoelen Drenten denk ik het leefritme hier.
In de stad gaat alles gehaast en hier gaat alles op zijn elf en dertigste.
Soms is dat wel vervelend, maar aan de andere kant als je je daar druk om gaat maken heb je alleen jezelf ermee.

Sommige mensen die hier weleens komen hebben het erover dat het Noorden achter loopt.
Ook dit ben ik niet met die mensen eens.
Hier is ook internet, TV, en alle winkels die er in de rest van het land ook zijn.
Dat achterlopen heeft denk ik te maken met het feit dat hier wat later afwijkende dingen een trend worden.
Ook hier willen jongeren namelijk bij een groep horen, maar hier is de groepsdruk denk ik anders.
Ik denk dat als iemand hier ineens met een nieuwe trend komt, dat die persoon eerder buiten de groep valt als in een stad.

Wel valt mij in sommige dorpen op dat het allemaal even armoedig is.
Vaak is er dan in die dorpen sprake van alcoholproblemen.
Maar dat is als je terug gaat denken niet zo gek.
Dit is namelijk vooral in de echt veendorpen.
Waar vroeger dus veenarbeiders, turfstekers woonden.
Veel anders hadden die mensen niet dus werd er al snel naar de drank gegrepen, verder werden ze aan hun lot overgelaten. Nu weten we allemaal dat verslavingen erfelijk zijn....dus daar heb je het antwoord.
In Nieuw-Weerdinge bijvoorbeeld zit een supermarkt die goed loopt, ja....op de verkoop van kratten bier.

Maar terug naar het verschil tussen een Drent en een Hagenees.
Als een Hagenees een mening heeft zal je dat weten ook, of je wil of niet.
Een Drent heeft een mening maar zal die bijna nooit recht in je gezicht zeggen.
Je zou kunnen zeggen dat op dit punt een Hagenees eerlijker is, maar een Hagenees gaat dus wel een confrontatie aan en een Drent niet.
Een Drent heeft dus wel een mening maar daar heeft een ander geen last van.

Ik zelf vind de meeste Drenten daardoor wel makkelijker in de omgang als een Hagenees.
Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet altijd tegen die buitenkant kan, ik heb juist een confrontatie af en toe ook weleens nodig, zal wel komen omdat ik zelf een Hagenees ben.